Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 12 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Sz 579/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska /spr./ Sędziowie: Sędzia WSA Maria Mysiak Sędzia NSA Henryk Dolecki Protokolant Aneta Kukla po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2006 r. sprawy ze skargi C. S. i . Ż. -S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie samowoli budowlanej o d d a l a skargę

Uzasadnienie

Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] r., wydanym na podstawie art. 98 § 1 i art. 102 kpa po rozpoznaniu wniosku pełnomocnika K. Ż.-S. i C. S., odmówił zawieszenia postępowania dotyczącego samowolnie wykonanych [...] budynku mieszkalnego [...] (od strony granicy z nieruchomością przy ul. [...]) do ogrodzenia i podparciu go [...] słupkami [...] oraz wykonaniu ściany [...] do granicy z nieruchomością nr [...].

W uzasadnieniu postanowienia organ I instancji wskazał, iż pełnomocnik właścicieli nieruchomości sąsiedniej przy ul. [...] w [...] tj. K. Ż.-S. i C. S., złożył wniosek o zawieszenie postępowania toczącego się przed organem nadzoru budowlanego, do czasu rozstrzygnięcia sprawy toczącej się przed Sądem Rejonowym w [...], sygn. akt [...], ponieważ sprawa ta dotyczy m. in. nakazania sprawcom samowoli budowlanej rozebranie i usuniecie z nieruchomości przy ul. [...] "[...]" tj. części obiektu którego postępowanie dotyczy, jako posadowionej częściowo na cudzym gruncie. Jako podstawę zawieszenia postępowania, pełnomocnik wskazał, art. 97 § 1 pkt. 4 kpa. W ocenie organu I instancji, wniosek o zawieszenie postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt. 4 kpa nie jest zasadny, ponieważ przy rozpatrywaniu sprawy dotyczącej samowoli budowlanej na podstawie Prawa Budowlanego z 1974 r. zbędne jest wykazywanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, ponieważ przepis art. 42 ust. 3 tej ustawy nie przewidywał takiego obowiązku. Organ wskazał, że postępowanie nie może zostać także zawieszone na podstawie art. 98 § 1 kpa, ponieważ przepis ten uprawnia organ administracji publicznej do zawieszenia postępowania, jeżeli wystąpi o to strona na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwią się temu inne strony. W niniejszej sprawie druga strona postępowania, tj. E. i B. R.-W., nie wyraziła zgody na zawieszenie postępowania w trybie art. 98 § 1 kpa.