Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 lipca 2006 r., sygn. I SA/Wr 1398/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński (sprawozdawca), Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 lipca 2006 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W., Ośrodka Zamiejscowego w W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za październik i listopad 2003 r. w wysokości [...] zł oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżona decyzja utrzymała w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. z dnia [...] nr [...], którą na podstawie art. 67 § 1 Ordynacji podatkowej odmówiono A. S. umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za październik i listopad 2003 r. w łącznej wysokości [...] zł. A.S. prowadził działalność w zakresie usług transportowych od [...] r. We wniosku z dnia [...] r. powołał się na to, że ma duże zaległości w opłatach za wodę, gaz, energię elektryczną, wywóz śmieci i telefon, ponadto ma na utrzymaniu niepracującą żonę i trzy uczące się córki. Organy podatkowe zwróciły uwagę, że podatnik dołączył kserokopie faktur dotyczących tych opłat za luty i marzec 2004 r., natomiast zaległości w podatku od towarów i usług dotyczyły października i listopada 2003 r., kiedy miał wysokie obroty i podatek VAT, stanowiący część kwot pobranych od klientów, winien zapłacić już wcześniej. Stwierdzono też, że A. S.już poprzednio zwracał się o udzielenie mu ulg podatkowych, powołując się na wysokie koszty napraw samochodu i straty związane z kradzieżą. Kradzieży tej jednak nie zgłosił organom ścigania ani nie sprecyzował nawet, co i kiedy mu ukradziono. Tymczasem osiągane dochody pozwalały mu na regulowanie bieżących zobowiązań. Podatnik jednak nie płacił ani podatków, ani składek ZUS. Organ odwoławczy zwrócił też uwagę na to, że A. S. jest właścicielem samochodu ciężarowego i sam w odwołaniu podniósł, że nadal świadczy usługi transportowe dla trzech firm i stara się o nowych klientów. Stwierdzono, że podatek od towarów i usług pobierany był przez podatnika w cenie świadczonych usług transportowych i winien być odprowadzany w obowiązujących terminach na konto Urzędu Skarbowego. Ostatecznie uznano, iż brak było przesłanek do umorzenia zaległości, o których mowa w ar. 67 § 1 Ordynacji podatkowej podkreślając, że w sytuacji istnienia możliwości odzyskania zaległego podatku jego umorzenie byłoby sprzeczne z interesem publicznym.