Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 lipca 2006 r., sygn. II SA/Wr 329/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (spraw.), Sędziowie Sędzia NSA Julia Szczygielska, Sędzia WSA Andrzej Cisek,, Protokolant Iwona Borecka, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lipca 2006r. sprawy ze skargi M. B., K. B., I. K.-K., A. C., P. C., R. i J. K., J. M., E. S. oraz Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej W. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie Parku S. i Ogrodu Zoologicznego we W. I. oddala skargi skarżących w/w i Wojewody D. w pkt 2 skargi; II. umarza postępowanie sądowe w zakresie pkt 1 skargi Wojewody D. odnoszącego się do § 84 skarżonej uchwały

Uzasadnienie

W dniu [...]Rada Miejskiej W. podjęła uchwałę Nr [...]w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie Parku S. i Ogrodu Zoologicznego we W. Pismem z dnia [...]Stowarzyszenie A" we W. wezwało Radę Miejską W. do usunięcia naruszenia prawa w związku z podjęciem powyższej uchwały.

Uchwała Rady Miejskiej W. z dnia [...]Nr [...]stała się przedmiotem skargi M. B., K. B., I. K.-K., A. C., P. C., R. i J. K., J. M. i E.S., wniesionej na podstawie art. 101 ust. 1 i 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Skarżący zarzucili w niej naruszenie: prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 1 ust. 2 pkt. 2, 3, 4, 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, przepisów postępowania planistycznego poprzez niezastosowanie art. 18 ust. 2 pkt 2a ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, niezastosowanie art. 23 ust. 3 oraz art. 24 ust. 3 i zakwalifikowanie zarzutów wniesionych przez skarżących jako protestów, przepisów postępowania administracyjnego poprzez niezastosowanie art. 104 § 1 k.p.a. przy przekwalifikowaniu zarzutów na protesty, prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 72 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz założeń "Polityki Ekologicznej Państwa na lata 2003-2006 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2007-2010" uchwalonej przez Sejm RP w dniu 8 maja 2003 r. Mając powyższe na uwadze strona skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały. W uzasadnieniu skargi podniesiono m.in., iż uchwalony plan określa przeznaczenie terenów położonych w jego obrębie oraz sposoby ich zagospodarowania. Zgodnie z postanowieniami planu część obszaru nim objęta będzie przeznaczona na drogę główną, co spowoduje znaczącą zmianę dotychczasowego charakteru terenu objętego planem oraz terenów do niego przyległych, których właścicielami są skarżący. Zatem powyższa uchwała narusza interes prawny skarżących, a także przepisy powszechnie obowiązującego prawa. Zgodnie z § 1 ust. 1 zaskarżanej uchwały - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w rejonie Parku S. i Ogrodu Zoologicznego we W. obejmuje swoim zasięgiem wschodnią granicę ulicy [...] M., która bezpośrednio sąsiaduje z nieruchomościami skarżących. Zgodnie z reprezentowanym w orzecznictwie NSA stanowiskiem, ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczą interesu prawnego właścicieli nieruchomości, gdyż mają one bezpośredni wpływ na ukształtowanie granic wykonywania prawa. Istnienie interesu prawnego nie wyłącza okoliczność, iż nieruchomości skarżących nie są objęte planem, ale są gruntami sąsiednimi w stosunku do planu. W tezie uchwały z dnia [...], jak wskazują skarżący, NSA wyraził pogląd, iż stronami postępowania administracyjnego o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być właściciele lub użytkownicy wieczyści sąsiednich działek. Powyższe orzeczenie znajduje, zdaniem skarżących, zastosowanie w szczególności do przedmiotowego planu, którego granice ustalone zostały przez organy gminy w taki sposób, aby obejmował on przede wszystkim niezamieszkałe tereny stanowiące własność Gminy W., z pominięciem nieruchomości należących do okolicznych mieszkańców, które niewątpliwie leżą w obszarze oddziaływania planu.