Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 lipca 2006 r., sygn. III SA/Łd 297/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Asesor WSA Ewa Alberciak /spr./, Protokolant Asystent sędziego Agata Brolik-Appel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2006 r. sprawy ze skargi K.W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. nr [...] znak: [...] z dnia [...], 2. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. na rzecz K. W. kwotę 255 zł /dwieście pięćdziesiąt pięć złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

III SA/Łd 297/06

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie 3II SA/Łd 1464/01 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, uwzględniając skargę K. W., uchylił zaskarżoną decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] Nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] Nr [...] o braku podstaw do uznania u K. W. choroby zawodowej.

W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził, iż domniemanie prawne wyprowadzone z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych, ma charakter wzruszalny i może być obalone dowodem przeciwstawnym, jeżeli zostanie wykazane, mimo wykonywania pracy w warunkach narażających na powstanie choroby zawodowej, że została spowodowana przyczynami pozazawodowymi, lub że warunki szkodliwe nie mogły wywołać stwierdzonego u pracownika schorzenia. Jednocześnie Sąd podkreślił, iż nie dające się usunąć wątpliwości nie mogą być interpretowane na niekorzyść pracownika, zaś w przypadku pracy świadczonej z narażeniem na działanie hałasu uszkodzenie słuchu nie będzie mogło być rozpoznane jako choroba zawodowa tylko wówczas, gdy właściwy zakład służby zdrowia w sposób wyczerpujący i jednoznaczny w orzeczeniu stwierdzi, że uszkodzenie słuchu jest następstwem wyłącznie innych, konkretnie wskazanych okoliczności. Tylko wykazanie, że choroba została spowodowana (wyłącznie) przyczynami nie pozostającymi w związku z pracą pozwala na obalenie domniemania związku przyczynowego warunków pracy ze stwierdzonymi schorzeniami.