Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 lipca 2006 r., sygn. III SA/Łd 242/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.), Asesor WSA Ewa Alberciak, Protokolant Asystent sędziego Piotr Pietrasik, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2006 roku na rozprawie sprawy ze skargi U. B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w T. działając na podstawie art. 104 § 1 i 2 k.p.a., art. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.) wydał decyzję nr[...], znak:[...], w której stwierdził brak podstaw do stwierdzenia u U. B. choroby zawodowej w postaci przewlekłej choroby głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat.

Od powyższej decyzji U. B. złożyła odwołanie. W jego uzasadnieniu wskazała, iż w związku z tym, że postępowanie w sprawie rozpoznania choroby zawodowej rozpoczęło się przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r., to postępowanie powinno być prowadzone na podstawie przepisów dotychczas obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów dotyczącego chorób zawodowych z 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65, poz. 294). Ponadto strona podniosła, iż nie zgadza się z orzeczeniem lekarskim nr KA/338/2002, z którego wynika, że porażenie fałdu głosowego nastąpiło z przyczyn pozazawodowych, a zwłaszcza na skutek przebytego w 1999 r. zapalenia oskrzeli i płuc, bowiem dolegliwości przez nią odczuwane podczas mówienia występowały już w roku szkolnym 1998/1999, a na zapalenie oskrzeli i płuc chorowała w październiku 1999 r.

Decyzją z dnia [...] znak [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji, z uwagi na niezastosowanie przez organ I instancji przepisów rozporządzenia z 18 listopada 1983 r.