Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 lipca 2006 r., sygn. I SA/Ke 134/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.),, Sędzia WSA Andrzej Jagiełło, Protokolant Sekretarz sądowy Emilia Kundera, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 lipca 2006 ze skargi M. U.-P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz M. U.-P. kwotę 309,47 zł (trzysta dziewięć złotych czterdzieści siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA/Ke134/06

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania M. U.-P. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie [...] zł. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W motywach organ wskazał, że Małgorzata U.-P. w 2000r. prowadziła działalność gospodarczą w spółce cywilnej Hotel " A." w B. Z., w której posiadała 80% udziałów oraz w Zakładzie Produkcji i Handlu "B." s.c. w B. Z., w której posiadała 755 udziałów. Podatniczka była opodatkowana na zasadach ogólnych, dla celów ewidencyjnych w obu firmach prowadzone były podatkowe księgi przychodów i rozchodów. Była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Za 2000 r. M. U- P. wykazała stratę z prowadzonej działalności w łącznej kwocie [...] zł. Przeprowadzona przez organ pierwszej instancji kontrola Zakładu Produkcji i Handlu "B." nie wykazała nieprawidłowości. Natomiast w wyniku kontroli działalności gospodarczej w s. c. Hotel "A." nie uznano za dowód w postępowaniu podatkowym podatkowej księgi przychodów i rozchodów . Przyczyną nie uznania księgi za dowód była jej nierzetelność, która polegała na zaniżeniu przychodów z działalności gastronomicznej. Dokonana analiza działalności handlowo gastronomicznej w rozbiciu na dwa okresy rozliczeniowe, tj. okres od 1 stycznia 2000 r. do 31 sierpnia 2000r. oraz za okres od 1 września 2000 r. do 31 grudnia 2000 r. wykazała, że spółka dokonywała sprzedaży towarów i produkcji z kuchni poniżej kosztu własnego ich zakupu. W ocenie organu odwoławczego istniała podstawa do nie uznania podatkowej księgi przychodów i rozchodów za dowód w postępowaniu i ustalenia przychodu ze sprzedaży towarów i produkcji z kuchni w drodze oszacowania zgodnie z art. 23 § 1 pkt.2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr8 poz. 60 ze zm.). Przychód ze sprzedaży towarów handlowych ustalono w oparciu o koszt własny sprzedanych towarów handlowych i marżę średnioważoną, wyliczoną na podstawie średnich marż na poszczególne grupy asortymentowe z trzech remanentów. Całość asortymentu towarowego była podzielona na poszczególne grupy towarowe, które określił wspólnik reprezentujący spółkę T. U. Przychód ze sprzedaży posiłków ustalono w oparciu o koszt własny towarów przeznaczonych do przygotowania posiłków i marżę zaznaną przez wspólnika podatniczki do protokołu kontroli. Przy ustalaniu przychodu organy uwzględniły jego wyjaśnienia odnośnie stosowanych form promocji dla klientów korzystających z usług hotelu przyjmując podany przez niego średni szacunkowy udział klientów, których dotyczyły promocje. Opierając się na wskazanych wyjaśnieniach do protokołu kontroli organy przyjęły, że średnio 60% klientów korzystało z promocji w wysokości 20% ceny usługi hotelowej. Średnią wartość udzielonych promocji w kwocie [...]zł stanowiły wydane klientom podczas pobytu w hotelu soki, napoje i śniadania wkalkulowane w cenę usługi hotelowej. Organ odwoławczy nie podzielił twierdzenia podatniczki podniesionego w odwołaniu, iż w cenie za usługę hotelową mieści się całodzienna konsumpcja. Podniósł, że z załączonych przez podatniczkę kserokopii siedmiu sztuk zamówień oraz faktur dotyczących 2000r. wynika, że usługa hotelowa obejmowała oprócz noclegu wyłącznie śniadanie. Pozostałe dowody są to faktury wystawione w latach 2004-2005, które nie mogą mieć wpływu na ustalenie przychodu za 2000 r. Organ uznał za prawidłowe stanowisko organu pierwszej instancji odnośnie zawyżenia kosztów uzyskania przychodu o kwotę [...]zł., z uwagi na ewidencjonowanie przez wspólników wydatków nie będących kosztami uzyskania przychodu .Organy nie uznały za środek trwały spółki nieruchomości- budynku hotelu wskazały, że wyłącznym jej właścicielem jest T. U. i opierając się na przepisie art. 22 ust 8 ustawy z dnia 21 lipca 1991 r. ( tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm. ) oraz § 2 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ( Dz. U. z 1997 r. Nr6 poz.35 ze zm. ) wyłączyły z kosztów uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne od tej nieruchomości w kwocie [...] zł. Z tych samych względów uznały, że podatek od nieruchomości w kwocie [...] zł, będącej własnością T. U. nie zaś spółki, jest jego indywidualnym kosztem jako właściciela i nie może stanowić kosztów uzyskania przychodu spółki. Zdaniem organów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od samochodu marki [...] nr rej.[...] w kwocie [...] zł. Samochód stanowi własność T. U. Organy uznały, że samochód nie został wprowadzony do majątku spółki. Nie uznały za dowód potwierdzający wprowadzenie samochodu do spółki przedłożonej kopii umowy wspólników z 1 kwietnia 2000r. oraz aneksu do umowy spółki z dnia 1 maja 2000r. Podniosły, że T. U. w swoich zeznaniach złożonych do protokołu z dnia 5 grudnia 2002 r. nie powoływał się na inne dokumenty poza notatką służbową z dnia 1 maja 2003 r., że aneks do umowy został zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym w B.-Z. w dniu 21 lipca 2003 r. z datą wsteczną obowiązywania od 2000r. Świadczy to, że przedłożone dokumenty; uchwała i aneks zostały sporządzone ex post na użytek sprawy. Organ nie podzielił zarzutów podatniczki, że wspólnicy nie mieli świadomości konieczności zarejestrowania umowy bowiem spółka wielokrotnie zmieniała umowę spółki dokonując na bieżąco rejestracji zmian. Pismo Starostwa Powiatowego z dnia 13 maja 2003 r. nie stanowi odmowy dopisania w dowodzie rejestracyjnym drugiego wspólnika, jak twierdzi podatniczka, lecz odmowę zamieszczenia w dowodzie rejestracyjnym wnioskowanej adnotacji, że samochód używany jest do celów służbowych w Hotelu A. Nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją samochodu w wysokości [...]zł. Zgodnie z przepisem art. 23 ust1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej, nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego podatnika jest prowadzenie dla tego samochodu ewidencji przebiegu wg. określonego wzoru. W toku postępowania ustalono, że spółka nie prowadziła w 2000r. ewidencji przebiegu dla samochodu a zatem istniały podstawy do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z jego eksploatacja. Wyłączenie z kosztów wydatków w wysokości [...] zł poniesionych na opracowanie mapy geodezyjnej organy uzasadniły tym, że z wyjaśnień T. U. wynika, że wydatki zostały poniesione w związku z rozbudową restauracji Hotelu A. a zatem są kosztem inwestycyjnym. Także opierając się na wyjaśnieniach T. U. złożonych do protokołu kontroli z dnia 5 grudnia 2002 r. organy ustaliły, jaka część stali została zużyta na rozbudowę hotelu i wydatek odpowiadający wartości tej stali jako wydatek inwestycyjny został wyłączony z kosztów działalności spółki. W ocenie organów istniała podstawa do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem okien PCV i parapetów marmurowych, które zostały zamontowane w wybudowanej nowej sali konsumpcyjnej. Jako wydatki inwestycyjne podwyższają wartość budynku. Podatniczka nie wykazała, że okna i parapety zostały zamontowane na bardzo krótki okres zimy 2000/ 2001 r. w starej części nie istniejącej sali konsumpcyjnej, aby zaoszczędzić na kosztach ogrzewania. Swoich twierdzeń nie poparła żadnymi dowodami, zapisów dotyczących demontażu i ponownego montażu okien i parapetów nie było w prowadzonym dzienniku budowy dla inwestycji. Ponadto organy zakwestionowały zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów opłatę za kurs językowy wspólnika oraz podwójne zaksięgowanie wydatków dotyczących zakupu książki oraz opłaty za radio i telewizję.