Wyrok WSA w Lublinie z dnia 31 maja 2006 r., sygn. I SA/Lu 276/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Anna Kwiatek (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Marta Sochal, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2006 r. sprawy ze skargi T.N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej - oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Celnej, po rozpoznaniu zażalenia T.N. prowadzącego przedsiębiorstwo "[...]" we W., utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] marca 2005 r. w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zarządzenie w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych [...], [...] obejmujących należności celne określone decyzjami Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] i z dnia [...]stycznia 2005 r.

W uzasadnieniu postanowienia Dyrektor Izby Celnej za nieuzasadniony uznał zarzut prowadzenia postępowania egzekucyjnego bez podstawy prawnej, sformułowany z powołaniem art. 33 pkt 1 i 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2002 r. Nr 110 poz. 968 ze zm.). Wyjaśnił, że egzekwowany obowiązek zapłaty należności celnych wynikał z doręczonych w dniu 20 stycznia 2005 r. decyzji i termin jego wykonania upłynął w dniu 31 stycznia 2005 r. Wobec braku wpłaty określonych decyzjami należności wierzyciel w dniu 15 lutego 2005 r. wystosował do zobowiązanego upomnienia, doręczone w dniu 21 lutego 2005 r., przypominające o obowiązku zapłaty, a to stosownie do art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2002 r. Nr 110 poz. 968 ze zm.). W treści upomnienia wskazano, że w przypadku nieuregulowania należności w terminie 7 dni od jego doręczenia wszczęte zostanie postępowanie egzekucyjne. Postępowanie egzekucyjne wszczęto w dniu 7 marca 2005 r. doręczając dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienie o zajęciu i jednocześnie doręczając zobowiązanemu odpis tytułów wykonawczych (art. 26 § 5 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym). Wierzyciel wyjaśnił, że postępowanie egzekucyjne jest postępowaniem odrębnym od postępowania celnego, a fakt złożenia odwołań od decyzji z wnioskiem o wstrzymanie ich wykonania, nie powodował nieistnienia obowiązku lub braku jego wymagalności, bowiem, zgodnie z art. 224 ordynacji podatkowej, złożenie odwołania od decyzji nie wstrzymuje jej wykonania. Organ wskazał też, że do dnia wystawienia tytułów wykonawczych, zobowiązany, mimo stosownego pouczenia zawartego w decyzjach, od których wniósł odwołania, nie złożył zabezpieczenia wymagalnych należności, ani nie wydano postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonych odwołaniami decyzji. Zdaniem wierzyciela, nieuzasadniony był też zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego (zajęcia rachunku bankowego), gdyż był to jedyny dostępny środek prowadzący do wykonania obowiązku.