Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 30 maja 2006 r., sygn. III SA/Gl 1523/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędzia NSA Henryk Wach, Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.), Protokolant stażysta Lidia Rajca, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2006r. sprawy ze skargi B. F. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w B. stwierdził, że u B. F. brak jest podstaw do rozpoznania choroby zawodowej z poz.13 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65, poz. 294 ze zm.). Rozstrzygnięcie oparto na orzeczeniu Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy Poradni Chorób Zawodowych w S., która to placówka nie rozpoznała u badanej choroby zawodowej związanej ze sposobem wykonywania pracy. Ponadto ustalono, że B. F. będąc zatrudniona w Spółce "A" w B. na stanowisku [...] w okresie od 1995 r. do nadal, od 1997 r. nie wykonuje prac nadmiernie obciążających staw nadgarstkowy.

Po rozpoznaniu odwołania B. F. od powyższego rozstrzygnięcia, [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, iż dochodzenie epidemiologiczne wykazało, że B. F. zatrudniona była w latach 1976-1982 w "B" w B., na stanowisku [...] (1972-1981) oraz [...] (1981-1982), 1982-1986 w "C" w W. jako [...], 1986-1995 w "D" jako [...], od 1995 do nadal w Spółce "A" w B. (od [...] "E" z art. 23 KP) jako [...], a następnie jako [...]. Zaznaczono, że B. F. była badana przez dwie placówki medyczne, w tym w postępowaniu odwoławczym w Instytucie Medycyny Pracy w S. (orzeczenia lekarskie z dnia [...] r. oraz [...] r.), które nie rozpoznały u niej choroby zawodowej. Z wyjaśnień Instytutu wynikało bowiem, że nie można z przeważającym prawdopodobieństwem przyjąć zawodowej etiologii stwierdzonego u badanej obustronnego zespołu cieśni nadgarstka ze względu na sposób wykonywania pracy na stanowisku [...], który powodował niewielkie obciążenie ruchami monotypowymi tylko jednej prawej ręki oraz obustronny charakter schorzenia. Nierozpoznanie przez orzeczników choroby zawodowej wykluczało jej stwierdzenie, a zatem, zdaniem organu, należało utrzymać w mocy decyzję organu I instancji.