Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. II SA/Wr 125/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Siedlecka Sędzia NSA - Julia Szczygielska (sprawozdawca) Asesor WSA - Olga Białek Protokolant - Magda Mikus po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi C. i H. K. na uchwałę Rady Miejskiej W. z dnia 21 marca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu ograniczonego ulicami: P. Ś., S., B. P. i Placu P. Ś. we W. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; I. orzeka, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana; II. zasądza od Gminy W. na rzecz skarżących kwotę 265 zł (dwieście sześćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Miejska W. uchwałą z dnia 21 marca 2002 r., nr XLVI 1583/02, podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r., Nr 15, poz. 139 z późn. zm.) uchwaliła w § 1 tego aktu o odrzuceniu zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu ograniczonego ulicami: P. Ś., S., B. P. i Placem P. Ś. we W., wniesionego przez C. i H. K. - współwłaścicieli nieruchomości położonej w obrębie P., AM-34, nr 55/1 zabudowanej garażami - dotyczący przeznaczenie w ustaleniach projektu planu w/w nieruchomości na teren komunikacji / ulica, parking/.

Jednocześnie Rada wskazała, że uzasadnienie faktyczne i prawne stanowi załącznik do uchwały. W § 2 uchwały poinformowano, że wnoszący zarzut mogą zaskarżyć ją do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. W § 3 wykonanie uchwały powierzono Zarządowi Miasta, a w § 4 określono, że uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

W uzasadnieniu Rada Miejska W. podkreśliła, że celem opracowania kwestionowanego projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego była szeroko podjęta ochrona wartości przyrodniczych i kulturowych terenu, w granicach jego opracowania. Przeznaczenie części terenu opracowania planu, stanowiącej dawne założenie parkowe na zieleń publiczną dostępną - park publiczny - stanowi realizację przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( art. 7 ust. 1 pkt 1 i 12), ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym ( art. 1 ust. 2 pkt 1 - 4), ustawy Prawo ochrony środowiska (art. 72 ust. 1 pkt 3 oraz art. 127 ust. 2 pkt 7) i ustawy o ochronie przyrody ( art. 3, art. 4 ust.1 oraz art. 47 b). Ponadto uwzględniono stanowisko D. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, zgodnie z którym należy zachować i w maksymalnym stopniu odtworzyć historyczny układ komponowanej zieleni od strony ul. S. oraz chronić istniejącą zieleń poprzez wprowadzenie "ochronnych zapisów w planie".