Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2006 r., sygn. II SA/Wa 185/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Asesor WSA Janusz Walawski (spr.) Protokolant Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2006 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...], po ponownym rozpatrzeniu sprawy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), utrzymał w mocy poprzedzającą decyzję z dnia [...] października 2005 r. nr [...]odmawiającą J. B. przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że zainteresowany na przestrzeni 55 lat życia wykazał się łącznie udowodnionymi okresami składkowymi i nieskładkowymi w wymiarze 25 lat, 10 miesięcy i 18 dni. Organ dodatkowo podniósł, że od dnia 12 października 1995 r. do dnia 31 lipca 2004 r. wystąpiła przerwa w zatrudnieniu wnioskodawcy. W okresie od października 1995 r. do 1999 r. J. B. pracował jedynie dorywczo. Ponadto, ostatnio udowodniony okres składkowy przed dniem powstania całkowitej niezdolności do pracy przypada na dzień 12 października 1995 r. Z akt sprawy nie wynika, że po upływie tej daty wnioskodawca nie mógł kontynuować zatrudnienia na skutek szczególnych okoliczności biorąc pod uwagę fakt, że wówczas nie była orzeczona całkowita niezdolność do pracy. Całkowita niezdolność do pracy została stwierdzona orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia [...] grudnia 2004 r. okresowo od lipca 2004 r. do grudnia 2005 r., tj. po 8 latach, 9 miesiącach i 20 dniach od ustania ostatniego okresu składkowego. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych podkreślił, że w sprawie nie zachodzą szczególne okoliczności, które były powodem niespełnienia warunków ustawowych do przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Dodatkowo organ stwierdził, że wnioskodawca od 1997 r. był zarejestrowany w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, jednak nie jest to szczególna okoliczność do przyznania wnioskowanego świadczenia. W ocenie organu sama trudna sytuacja materialna skarżącego nie stanowi jedynego kryterium, od którego zależy przyznanie świadczenia w drodze wyjątku.