Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 lutego 2006 r., sygn. III SA/Łd 814/05

Dnia 22 lutego 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki, Asesor WSA Ewa Alberciak (spr.), Protokolant Referendarz sądowy Magdalena Sieniuć, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2006 roku na rozprawie przy udziale na rozprawie sprawy ze skargi G. W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Z. z dnia [...], Nr [...].

Uzasadnienie

III SA/Łd 814/05

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] Nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65, poz.294 z późn. zm./, utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Z. z dnia [...] znak :[...] o braku podstaw do stwierdzenia u G. W. choroby zawodowej narządu słuchu.

Wyrokiem z dnia 21 maja 2003 r. w sprawie II SA/Łd 1058/00 Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając skargę G.W., uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Z. z dnia [...].

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż bez wątpienia G. W. przez cały okres zatrudnienia w Zakładach A. narażony był na działanie hałasu, przekraczające normatywy higieniczne. Organy orzekające w sprawie nie rozważyły, czy istnieje związek przyczynowy między chorobą zawodową a warunkami pracy. Sąd stwierdził, iż orzeczenia lekarskie nie zawierają odpowiedniego uzasadnienia.

Decyzją Nr [...] z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Z. ustalił brak podstaw do stwierdzenia u G.W. choroby zawodowej narządu słuchu. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, iż powszechnie wiadomo, że hałas powoduje obustronny symetryczny ubytek słuchu o lokalizacji ślimakowej, co jest charakterystyczne dla obrazu klinicznego zawodowego uszkodzenia słuchu. W przypadku G.W. warunek ten nie został spełniony. Organ stwierdził, w wyniku ponownego rozpoznania sprawy, iż brak jest związku przyczynowego między rozpoznanym schorzeniem a warunkami pracy. Chociaż praca była wykonywana w warunkach narażenia na powstanie choroby zawodowej, to jednak - co podkreślono w uzasadnieniu do orzeczenia lekarskiego [...] z dnia [...] oraz piśmie PCHZ w Ł. z dnia [...] ubytek słuchu u G.W. nie został spowodowany ekspozycją zawodową na hałas.