Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 stycznia 2006 r., sygn. IV SA/Wr 335/04

Dnia 25 stycznia 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (sprawozdawca) Sędziowie : NSA Tadeusz Kuczyński WSA Małgorzata Masternak -Kubiak Protokolant: Robert Hubacz po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2006r. na rozprawie sprawy ze skargi J. N. na decyzję Kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...] .

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 4 ust. 1 lit. b, c oraz art. 22 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 z poz. zm.) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił przyznania J. T. N. uprawnień kombatanckich z tytułu pobytu w obozie przesiedleńczym w T. W motywach decyzji organ stwierdził, że wskazany przez stronę obóz nie został wymieniony w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 września 2001 r. w sprawie określenia miejsc odosobnienia, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości (Dz. U. z 2001 r. Nr 106, poz. 1154). Wskazał, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, wymienione rozporządzenie określa miejsca odosobnienia, w których warunki pobytu nie różniły się od warunków w obozach koncentracyjnych, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa, a także więzienia i obozy NKWD lub będące pod nadzorem NKWD, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości, oraz obozy, o których mowa w art. 3 pkt 2 i w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b i c, i pkt 3 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. W ocenie organu z zebranych w sprawie dokumentów wynika, że obóz w którym przebywał wnioskujący nie był obozem karnym lub wychowawczym, o których mowa w § 5 pkt 2 i 3 powołanego rozporządzenia. W związku z tym wskazana przez stronę represja nie jest represją w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b lub c ustawy kombatanckiej.