Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 20 grudnia 2005 r., sygn. II SA/Rz 260/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lechowska Sędziowie NSA Marian Ekiert /spr./ AWSA Magdalena Józefczyk Protokolant: sekr. sąd. Maria Kołcz po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego - skargę oddala

Uzasadnienie

II SA/Rz 260/05

U Z A S A D N I E N I E

Po rozpoznaniu wniosku A. Sp. z. o.o., działając na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.Ust. Nr 80 poz. 717 z późn. zm./ z upoważnienia Burmistrza [...] Architekt Miejski postanowieniem z dnia [...].12.2004 r. nr [...] zawiesił z urzędu ponownie postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy na budowę samoobsługowego domu towarowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą na terenie działek nr nr [...] przy ul. Ż. oraz kabla elektroenergetycznego zasilającego przez teren działek nr [...].

W uzasadnieniu swojego postanowienia organ podniósł, iż w dniu 27.09.2004 r. Rada Miejska [...] podjęła uchwałę o sporządzeniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta "[...]", który swoim obszarem obejmuje m. innymi wyżej wymienione działki wnioskowane do zabudowy. Zgodnie zatem z powołanym przepisem cyt. ustawy postanowiono zawiesić postępowanie na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę. W owym czasie tj. do dnia 2.07.2005 r. Rada Miasta winna uchwalić miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W przeciwnym razie zawieszone postępowanie zostanie podjęte, a następnie wydana zostanie decyzja.

Postanowienie to zaskarżyła zażaleniem skierowanym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego A. Sp. z. o.o. zarzucając naruszenie art. 62 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez błędne przyjęcie, iż w niniejszej sprawie zachodzą podstawy obligatoryjnego zawieszenia postępowania oraz naruszenie art. 7 w zw. z art. 123 kpa poprzez przekroczenie granic uznania administracyjnego przy wydawaniu postanowienia i niedostateczne uzasadnienie wydanego rozstrzygnięcia.