Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 3 listopada 2005 r., sygn. I SA/Bk 249/05

Jeżeli organ celny określił wysokość podatku akcyzowego decyzją to 30-dniowy termin do zwrotu uprzednio nadpłaconego podatku należy liczyć od daty wydania tej decyzji, a nie od wydania odrębnej decyzji stwierdzającej wysokość nadpłaty

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia NSA Józef Orzel (spr.), asesor WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2005 r. sprawy ze skargi W. C. L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] czerwca 2005 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy oprocentowania od zwróconego podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w B. na rzecz skarżącego W. C. L. kwotę 280 zł (słownie: dwieście osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 26.02.2002 r. W. C. L. zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym używany samochód marki [...], rok produkcji 2000. Do zgłoszenia celnego załączono między innymi rachunek z dnia 20.02.2002 r., z którego wynikało, iż pojazd ten został zakupiony w S. za kwotę 12.900 CHF, tj. 31.982 zł. Wartość tę organ celny uznał za zaniżoną argumentując, że cena pojazdu o tej samej marce i tym samym roku produkcji na polskim obszarze celnym kształtowała się zgodnie z katalogiem ,,Eurotax" w wysokości 103.700 zł. Decyzją z dnia [...].02.2002 r., wydaną z upoważnienia Dyrektora Urzędu Celnego w B., zgłoszenie celne uznano za nieprawidłowe i na podstawie art. 29 Kodeksu celnego ustalono wartość celną sprowadzonego na polski obszar celny towaru na kwotę 52.540 zł, co odpowiadało kwocie 21.594, 80 CHF. W. C. L. odwołał się od wymienionej decyzji, kwestionując podstawy do podwyższenia wartości celnej sprowadzonego samochodu. Decyzją z dnia [...].07.2002 r. Dyrektor Izby Celnej w B. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Wymieniona decyzja została z kolei zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze strona zarzuciła organom celnym naruszenie przepisów art. 23 § l i § 7, art. 29 Kodeksu celnego, art. 121 § l, 122 i 124 w zw. z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, a także przepisów rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24.11.1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135), rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10.12.1999 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz. U. Nr 104, poz. 1193 ze zm.) oraz zasad przyjętych w Porozumieniu w sprawie stosowania art. VII Układu ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r. Po rozpatrzeniu skargi Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15.04.2003 r., sygn. akt SA/Bk 1134/02 uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. W uzasadnieniu orzeczenia NSA stwierdził, iż organy celne wykazały co prawda, że najbardziej właściwą dla określenia wartości celnej sprowadzonego samochodu jest metoda "ostatniej szansy", jednak ustalenie tej wartości odbyło się w sposób naruszający przepisy proceduralne. Wartość celną ustalono, bowiem na podstawie informacji zawartej w katalogu "EUROTAX", wskazującego średnie ceny rynkowe samochodów kompletnych i nieuszkodzonych. Za taki pojazd nie można uznać samochodu, który w chwili odprawy celnej miał uszkodzony lewy tylny błotnik i lewe tylne drzwi. Organy nie rozważyły tej okoliczności mimo, że cena uszkodzonego samochodu nie mogła być równa cenom samochodów naprawionych czy nieuszkodzonych.