Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 padziernika 2005 r., sygn. II SA/Wa 1500/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Sędzia WSA Maria Werpachowska Asesor WSA Jacek Fronczyk (spr.) Protokolant: Małgorzata Płodzicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2005r. sprawy ze skargi H.M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2005r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] listopada 2004r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku H.M. z dnia 5 października 2004r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.), odmówił przyznania w drodze wyjątku renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Prezes ZUS zaznaczył, że tylko łączne spełnienie tych warunków pozwala na przyznanie świadczenia w drodze wyjątku.

H.M. na przestrzeni 52 lat życia udowodniła ponad 19-letni staż ubezpieczeniowy. Prezes ZUS wskazał na przerwę w zatrudnieniu w latach 1970-1983, która to przerwa była spowodowana urlopem wychowawczym, uwzględnianym przy ustalaniu prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego w wymiarze 1/3, gdyż okres ten jest okresem nieskładkowym. Od daty zaprzestania pobierania zasiłku dla bezrobotnych w marcu 1999r. do daty powstania całkowitej niezdolności do pracy w sierpniu 2004r., czyli przez 5 lat nie został udowodniony żaden okres zatrudnienia poparty opłacaniem składki na ubezpieczenie emerytalno - rentowe. W tym czasie skarżąca była zdolna do pracy i nie istniały, zdaniem Prezesa ZUS, żadne szczególne okoliczności uniemożliwiające nabycie uprawnień do świadczenia ustawowego. Ocenie podlegała także sytuacja materialna, która jednak, w ocenie organu, nie jest kryterium przesądzającym o możliwości przyznania tego rodzaju świadczenia.