Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 14 wrzenia 2005 r., sygn. II SA/Rz 305/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Czarnik Sędziowie NSA Ryszard Bryk AWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Protokolant: sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 14 września 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi L. G. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lutego 2005 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

II SA/Rz 305/05

UZASADNIENIE

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] lutego 2005 r. Nr [...] utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] sierpnia 2003 r. Nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia u L. G. choroby zawodowej - zawodowego uszkodzenia słuchu (wymienionej w poz. 15 wykazu chorób zawodowych.

Za podstawę prawną przyjął art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r.. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz.294 ze zm.).

Z uzasadnienia decyzji i akt administracyjnych sprawy wynika, że Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny prowadził dochodzenie epidemiologiczne z wniosku od Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy z powodu podejrzenia choroby zawodowej narządu słuchu u L. G. W jego toku ustalił, przebieg zatrudnienia L. G. w latach 1967-1990, w tym zatrudnienie w latach 1975-1979 jako instruktor spadochronowy w Aeroklub [...] i w latach 1979-1990 jako instruktor spadochronowy w Aeroklubie [...].

W charakterystyce stanowiska pracy instruktora spadochronowego podano, że odbywał on szkolenia z grupą kursantów w sezonie szkoleniowym trwającym od 1 kwietnia do 31 października Szkolił ok. 14 grup po 20 osób, a cykl szkolenia trwał 14 dni. W ostatnich trzech dniach szkolenia odbywały się skoki spadochronowe z samolotów AN-2, w czasie których zadaniem instruktora było wypuszczenie grupy kursantów z samolotu. W samolocie panował duży hałas nasilający się w czasie otwierania drzwi i wypuszczania skoczków. Biorąc pod uwagę, że jeden lot trwał ok. 20 minut, a wykonywane były 2 loty dziennie w okresie szkoleniowym, Inspektor wyliczył, że L. G. narażony był na hałas przez ok. 3 dni po 40 minut dziennie okresie szkoleniowym. Wobec tego poziom ekspozycji na hałas dla tygodniowego czasu pracy wyniósł 83,1 dB, a więc nie przekroczył dopuszczalnego normatywu higienicznego.