Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 lipca 2005 r., sygn. I SA/Wr 1475/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Marta Kania, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2005r. sprawy ze skargi Towarzystwa A, Spółki z o.o. we W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2000 w wysokości 80.758 złotych I. uchyla zaskarżoną decyzję II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz Towarzystwa A, Spółki z o.o. we W. kwotę 1.615,20 zł (jeden tysiąc sześćset piętnaście złotych dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżona decyzja utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.-K. z dnia [...] nr [...], którą z powołaniem się na art. 72 § 1 pkt 1 i art. 74 pkt 1 Ordynacji podatkowej odmówiono Towarzystwu A, Spółce z o.o. we W. zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2000 w wysokości [...]. Spółka, która decyzją Pełnomocnika do Spraw Osób Niepełnosprawnych w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 lipca 1998r. uzyskała na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776 ze zm.) status zakładu pracy chronionej na okres od 1 lipca 1998r. do 30 czerwca 2001r., powołała się w swoim wniosku na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002r. sygn. K 45/01 (OTK-A 2002/4/46), zgodnie z którym art. 2 pkt 2 w związku z art. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1999r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. nr 95, poz. 1101) w zakresie, w jakim pozbawia przedsiębiorców prowadzących zakłady pracy chronionej przed upływem trzyletniego okresu przewidzianego w art. 30 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, uprawnień określonych w ar. 31 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 tej ustawy, jest niezgodny z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji, w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy - w zaufaniu do dotychczasowych przepisów - rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w tych zakładach. Organy podatkowe obu instancji uznały jednak, że skutkiem tego orzeczenia potwierdzającego niekonstytucyjność przepisów nie jest utratą ich mocy obowiązującej, ale stwierdzenie obowiązku ustanowienia regulacji prawnych niezbędnych dla realizacji norm konstytucyjnych w zakresie praw nabytych. Wyrok Trybunału nie uchylił ani nie zmienił przepisu art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, obowiązującego od 1 stycznia 2000r. Dopiero wprowadzenie norm prawnych doprowadzających wymienione ustawy do zgodności z Konstytucją w postaci odpowiednich przepisów przejściowych, regulujących sytuację podatników, którzy uzyskali status zakładu pracy chronionej przed 1 stycznia 2000r., da podstawę do badania kwestii powstania nadpłaty, podlegającej zwrotowi.