Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 lipca 2005 r., sygn. I SA/Wr 103/04

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: S.WSA Jadwiga Danuta Mróz Sędziowie: S.WSA Ludmiła Jajkiewicz S.WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca Protokolant: Aleksandra Dobosiewicz po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi G. i J. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia 18 grudnia 2003 r. o nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r.: I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz Skarżących G. i J. F. kwotę 2.995, 60 zł. (dwa tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 13.01.2003 r. Skarżący zwrócili się o umorzenie zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. wraz z odsetkami za zwłokę wynikających z decyzji Urzędu Skarbowego określającej zobowiązanie za ww. okres. W uzasadnieniu podali, iż łączna kwota należności do których zapłaty są zobowiązani wynosi [...] i nie są w stanie wpłacić jej jednorazowo, co więcej przymusowe jej wyegzekwowanie pozbawi Skarżących składników posiadanego majątku. Wskazywali także Skarżący, iż konstytucyjnym zadaniem Państwa jest ochrona rodziny, co stanowi jedną z przesłanek umorzenia zaległego podatku, ponadto obecnie, wobec bezprawnego wypowiedzenia umowy cywilnoprawnej będącej podstawą uzyskiwanych dochodów Skarżący zmuszony był, dochodząc swych praw skierować do sądu powództwo w tym zakresie, co wiąże się kosztami.

Tak wysoka kwota odsetek, o której umorzenie zabiegają Skarżący, spowodowana jest działaniem organów podatkowych, podjęły one bowiem czynności kontrolne już w kwietniu 1998 r., eliminując tym samym możliwość złożenia korekty podatku, zaś decyzja określająca zobowiązanie została wydana dopiero w grudniu 2002 r., narusza to zasadę szybkości postępowania i zaufania do organów podatkowych, stanowiąc o istnieniu interesu publicznego w umorzeniu wnioskowanych zaległości.