Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 maja 2005 r., sygn. III SA/Gl 345/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach, Asesor WSA Małgorzata Walentek, Asesor WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.), Protokolant Ewa Olender, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2005 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B. orzekł, że u E. M. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej przewlekłej choroby narządu głosu związanej z nadmiernym wysiłkiem głosowym, wskazanej w pozycji 7 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych. Jako podstawę prawną podał art. 1 pkt 2 i art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575) oraz §10 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wyjaśnił, że istotnym warunkiem stwierdzenia choroby zawodowej jest jej uprzednie rozpoznanie przez jednostkę służby zdrowia oraz wykazanie w dochodzeniu epidemiologicznym narażenia zawodowego na czynnik patogenny, wywołujący rozpoznane schorzenie. Przeprowadzone dochodzenie epidemiologiczne wykazało, iż E. M. w okresie od 1950 roku do grudnia 1971 roku pracował w różnych szkołach na stanowisku nauczyciela, w pełnym wymiarze godzin. W okresie od września 1972 do 30 kwietnia 1973 roku pracował jako nauczyciel w niepełnym wymiarze czasu pracy następnie od 1 maja 1973 roku do 31 maja 1985 roku pracował w Urzędzie Wojewódzkim w K. a następnie w B. w Kuratorium Oświaty i Wychowania na stanowisku kuratora, będąc jednocześnie zatrudniony w szkole jako nauczyciel w niepełnym wymiarze czasu pracy. Od 1 grudnia 1979 roku do 7 grudnia 1980 roku pracował w Wojewódzkim Biurze Projektów w B., jako projektant. W okresie od 1980 roku do 1985 roku pracował jako nauczyciel w niepełnym wymiarze czasu pracy. 1 grudnia 1985 roku przeszedł na emeryturę. W okresach zatrudnienia E. M. pracował w warunkach stwarzających ryzyko powstania choroby zawodowej narządu głosu. Jednakże organ I instancji stwierdził, że przeprowadzone badania lekarskie nie potwierdziły istnienia u pracownika, choroby zawodowej narządu głosu, wobec czego nie ma podstaw do wydania pozytywnego orzeczenia o stwierdzeniu takiej choroby.