Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 16 marca 2005 r., sygn. I SA/Sz 683/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Polańska /spr./ Asesor WSA Kazimierz Maczewski Protokolant Karolina Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2005 r. sprawy ze skargi "M" Spółki z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2003 r. 1. u c h y l a zaskarżoną decyzję 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu 3. z a s ą d z a od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów sądowych

Uzasadnienie

W wyniku kontroli Pierwszego Urzędu Skarbowego przeprowadzonej w okresie od [...] do [...] w "M" spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. ustalono, że Spółka dokonywała sprzedaży krajowej wyrobów rehabilitacyjnych stosując stawkę podatku VAT w wysokości 0%, mimo, że wyroby te nie posiadały właściwych atestów stwierdzających ich działalność rehabilitacyjną upoważnionych do tego jednostek. Według kontrolujących, w świetle obowiązujących przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, Spółka nie miała prawa do zastosowania stawki 0% przy sprzedaży tych wyrobów, lecz zobowiązana była do opodatkowania tej sprzedaży według stawki 22%. Oceniając przedstawione przez Spółkę opinie, prospekty, deklaracje zgodności wyrobów z obowiązującymi normami, a także wpisy do rejestrów wyrobów medycznych, kontrolujący uznali, że nie stanowią one atestów, o których mowa jest w poz. 38 załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, chociaż nie zakwestionowali przydatności tych wyrobów do celów rehabilitacyjnych. Ponadto, jak ustalili kontrolujący, część z posiadanych atestów utraciła już swój termin ważności.

W związku z takimi ustaleniami kontrolujących, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego wydał decyzję z dnia [...] nr [...] , w której określił Spółce za miesiąc lipiec 2003 r. wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie [...] , w tym: do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie [...] , do przeniesienia na następny miesiąc w kwocie [...] , zamiast wykazanej w deklaracji VAT-7 w kwocie [...] , w tym: do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie [...] , do przeniesienia na następny miesiąc w kwocie [...] oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe z tytułu zawyżenia podatku naliczonego do przeniesienia na następny miesiąc w kwocie [...] .