Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 15 marca 2005 r., sygn. I SA/Rz 381/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Wieczorska Sędzia NSA Jacek Surmacz /spr./ Asesor WSA Małgorzata Niedobylska Protokolant sek.sąd. T.Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2005r. na rozprawie- sprawy ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] czerwca 2004r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...) marca 2004 r. ((...)) Naczelnik Urzędu Skarbowego, po rozpatrzeniu wniosku M. J., odmówił umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: marzec, kwiecień, czerwiec, sierpień i wrzesień 1995 r., maj, lipiec, wrzesień 1999 r., listopad 2000 r. oraz styczeń 2001 r. w łącznej wysokości 47.798,30 zł. Jako podstawę prawną tego rozstrzygnięcia wskazano art. 67 § 1 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.).

Uzasadniając swoje stanowisko organ podatkowy podał, iż w toku przeprowadzonego postępowania ustalono, że zaległość podatkowa, umorzenia której domagał się wnioskodawca, powstała w okresie kiedy prowadził on działalność gospodarczą i gdyby w tym okresie należycie wywiązywał się ze swoich obowiązków podatnika podatku od towarów i usług to nie doszłoby do jej powstania. W ocenie organu I instancji w rozpatrywanym przypadku nie wystąpiły żadne okoliczności losowe, które uzasadniałyby umorzenie zaległości podatkowej. Konkludując stwierdzono, że niepowodzenia finansowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie mogą skutkować przyznaniem żądanej ulgi.