Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 marca 2005 r., sygn. I SA/Bk 45/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia NSA Włodzimierz Witold Kędzierski, asesor WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2005 r. sprawy ze skargi "A." - Spółki z o.o. w B. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia [...] czerwca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącej Spółki z o.o. "A." w B. kwotę 4.071,70 zł (słownie: cztery tysiące siedemdziesiąt jeden 70/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 26 czerwca 2003 r. Izba Skarbowa w B., po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] kwietnia 2003 r. określającej "A." Sp. z o.o. w B. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2000 w wysokości 314.442 zł w miejsce zeznanego w kwocie 261.559 zł, utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. w wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej uznał, że Spółka za rok 2000 zaniżyła przychody o kwotę 176.276,28 zł co spowodowało uszczuplenie podatku dochodowego od osób prawnych o kwotę 52.883 zł. Spółka nie wykazała przychodów z tytułu dysponowania środkami pieniężnymi stanowiącymi zysk należny udziałowcom za lata 1993 - 1998 w kwocie 750.874,92 zł, który w całości został przeznaczony na kapitał zapasowy Spółki. Nie wykazany przychód w 2000 r. organy wyliczyły jako wartość odsetek, które Spółka musiałaby zapłacić, gdyby chciała uzyskać na rynku pozostawiony jej kapitał w postaci nie podzielonego zysku. Wysokość oprocentowania użyczonego kapitału przyjęto przez zastosowanie ceny zakupu usług finansowych stosowanie ceny zakupu usług finansowych stosowanych przez Spółkę w umowach pożyczek udzielanych Spółce przez osoby fizyczne, oprocentowanie których Spółka akceptowała. Umowa utworzenia Spółki nie dawała uprawnień do odstąpienia od podziału zysku i wypłacenia dywidendy wspólnikom. Zdaniem organów podatkowych obu instancji nie podzielony zysk stanowił przychód określony w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie podzieliły stanowiska Spółki, że przepisy § 10 umowy Spółki z dnia 24 maja 2003 r. oraz art. 191 Kodeksu handlowego upoważniały organy Spółki do odstąpienia od podziału wypracowanego zysku wspólnikom i przeznaczenie go na potrzeby Spółki.