Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 lutego 2005 r., sygn. I SA/Wr 1821/04

W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 1 lutego 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca) Sędzia NSA Józef Kremis Protokolant Aleksandra Madej po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi A sp. z o. o. z siedzibą we W. na decyzję Izba Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1999 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...]. (Nr [...]); II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej 4. 635 ( cztery tysiące sześćset trzydzieści pięć ) zł kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że decyzje wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia [...]. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu oddalił skargę A - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1999 r. Jak podano w uzasadnieniu wyroku, w wyniku przeprowadzonej kontroli w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług za 1999 r. Inspektor Kontroli Skarbowej ustalił, iż Spółka, dokonując rozliczenia za kontrolowany okres, nieprawidłowo wykazała kwotę podatku naliczonego z uwagi na przyjęcie do rozliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w Oddziale Spółki, posiadającym status zakładu pracy chronionej. Mając na względzie fakt korzystania z ulg podatkowych przez Oddział jako Zakładu Pracy Chronionej oraz stosowanie przez Spółkę stawki 0% z tytułu realizowania eksportu, powołując się na treść § 54 ust. 4 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024 ze zm.) Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził, iż faktury dokumentujące sprzedaż towarów pomiędzy Spółką a Oddziałem potwierdzają czynności mające na celu obejście prawa i z tego powodu nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku naliczonego.