Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 stycznia 2005 r., sygn. II SA/Ka 734/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie WSA Małgorzata Jużków, Asesor WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.), Protokolant Beata Jacek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. orzekł, że u S. M. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej w postaci uszkodzenia słuchu, wskazanej w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych. Jako podstawę prawną podał art. 1 pkt 2 i art. 4 pkt 5 ustawy z dnia

14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575) oraz § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada

1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wyjaśnił, że istotnym warunkiem stwierdzenia choroby zawodowej jest jej uprzednie rozpoznanie przez jednostkę służby zdrowia oraz wykazanie w dochodzeniu epidemiologicznym narażenia zawodowego na czynnik patogenny, wywołujący rozpoznane schorzenie. Organ podał, że przeprowadzone dochodzenie epidemiologiczne wykazało, iż skarżący zatrudniony był w latach 1958 - 1990 w "A" w Z. kolejno jako pomoc dołowa pod ziemią, młodszy rurkarz pod ziemią, rurkarz pod ziemią, zaś w latach 1993 - 1995 w "B" s.c. W konkluzji organ I instancji stwierdził, że S. M. był w czasie pracy narażony na ponadnormatywny hałas. Jednakże przeprowadzone badania lekarskie nie potwierdziły u niego istnienia choroby zawodowej narządu słuchu, wobec czego nie ma podstaw do wydania pozytywnego orzeczenia o stwierdzeniu takiej choroby.