Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Wr 56/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca) Protokolant Michał Kazek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2001 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w Ś. z dnia [...], nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 4.673 (cztery tysiące sześćset siedemdziesiąt trzy) zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. orzeka, że decyzje wymienione w pkt I nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Ś. z dnia [...], nr [...], którą określono J. S. zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za sierpień 2001 r. w wysokości [...] wraz z odsetkami.

Urząd Skarbowy w Ś. w toku prowadzonego postępowania ustalił, iż J. S., dokonywał zakupu materiałów, z których na jego zlecenie spółka cywilna A szyła konfekcję dziecięcą, będącą następnie przedmiotem eksportu realizowanego przez podatnika do Czech. Organ podatkowy badając okoliczności współpracy J. S. i spółki A, będącej zakładem pracy chronionej, doszedł do przekonania, że dokonywane przez podatnika transakcje zakupu i sprzedaży zmierzały do zmylenia osób trzecich i osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści budżetowych, co przy zastosowaniu art. 58 i 83 K.c., a także § 50 ust. 4 pkt 5 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.) spowodowało, iż Urząd ten za nieuzasadnione uznał: zwrot podatku w kwocie [...], jak również podlegającą przeniesieniu na miesiąc następny kwotę nadwyżki [...], wynikające z deklaracji podatkowej VAT-7.