Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 14 wrzenia 2004 r., sygn. SA/Rz 1541/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: ł Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Wieczorska Sędziowie WSA Kazimierz Włoch AWSA Małgorzata Niedobylska (spr.) Protokolant ref. staż. T.Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 14 września 2004 r. na rozprawie - sprawy ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] września 2003r. Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego z dnia [...] marca 2001r. Nr [...], II. określa, że powyższe decyzje wymienione w pkt 1 nie mogą być wykonane do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżących J. D. kwotę 249,90 (słownie dwieście czterdzieści i 90/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Izba Skarbowa decyzją z dnia (...) lipca 2001r. nr (...), po rozpatrzeniu odwołania J. D. od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia (...) marca 2001r. nr US. (...), określającej podatnikowi zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych za poszczególne miesiące 1998 roku w łącznej kwocie 10.011,40zł. oraz zaległość podatkową w kwocie 8.330,90zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 8.538,30zł - utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.

Na powyższą decyzję Izby Skarbowej J. D. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie. W skardze wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i zarzucił naruszenie art. 121, art. 122, art. 124 i art. 187 Ordynacji podatkowej poprzez niepełną ocenę zebranego materiału dowodowego i nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności mających wpływ na wynik sprawy, oraz stosowanie przy interpretacji przepisów prawa podatkowego wykładni rozszerzającej.

W wyniku rozpoznania sprawy Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie, wyrokiem z dnia 26 czerwca 2003r. sygn. akt SA/Rz 1858/01 uchylił zaskarżoną decyzję, jednakże z innych powodów niż wskazane w skardze. Sąd dopatrzył się bowiem uchybień natury procesowej, w tym brak umożliwienia stronie wypowiedzenia się w zakresie zebranego przez organ II instancji materiału dowodowego (art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej).