Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2004 r., sygn. II SA/Wr 225/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Cisyk Sędziowie: sędzia NSA Jerzy Krupiński asesor sądowy Grażyna Jeżewska - spr. Protokolant: sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie dniu 24 lutego 2004 r. przy udziale sprawy ze skargi K. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie obowiązku meldunkowego oddala skargę

Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta [...], po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, orzekł o wymeldowaniu K. B. z pobytu stałego w O. przy ul. [...], na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tj. Dz. U. z 1984 r., Nr 32, poz. 174 z póź. zm.- zwaną dalej ustawą) oraz art. 104 kpa. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż w toku postępowania wyjaśniającego ustalono, że właścicielem budynku położonego w O. przy ul. [...] był T. B., który zamieszkiwał wspólnie z żoną K. B. Na mocy aktu notarialnego z dnia 14 kwietnia 2000 r. T. B. sprzedał przedmiotowy budynek wnioskodawcom, którzy jako nowi właściciele wystąpili o wymeldowanie K. B. Ponadto wyrokiem Sądu Okręgowego w O. z dnia [...] małżeństwo T. i K. B. zostało rozwiązane przez rozwód. Z oświadczenia K. B., wynika, że została zmuszona do opuszczenia stałego miejsca pobytu postępowaniem męża, który zmienił zamki w drzwiach, odciął dopływ wody, gazu i prądu oraz wyrzucił jej rzeczy osobiste. Obecnie przebywa u znajomych i rodziny. Zdaniem organu, zostały spełnione przesłanki do wymeldowania K. B. z pobytu stałego, albowiem utraciła ona pochodne uprawnienia do przebywania przy ul. [...] w O., jako żona właściciela po zbyciu budynku przez jej męża, a obecni właściciele nie wyrażają zgody na jej zamieszkiwanie. Bezsporny jest również fakt opuszczenia lokalu, bowiem stwierdził, że wprawdzie mąż uniemożliwiał jej zamieszkiwanie jednak nie wystąpiła do sądu o przywrócenie utraconego posiadania lokalu.