Decyzja ZUS nr 583/2022 z dnia 10 maja 2022 r., sygn. WPI/200000/43/583/2022

Ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika w sytuacji wypłaty wynagrodzenia na podstawie wyroku sądowego za czas pozostawania bez pracy

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 423 ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym 19 kwietnia 2022r. przez Przedsiębiorcę ..................... w sprawie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika wynagrodzenia wypłaconego za czas pozostawania bez pracy na podstawie wyroku sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 19 kwietnia 2022r./ uzupełnionym 4 maja 2022r................. S. A. (zwana dalej "Przedsiębiorcą") reprezentowana przez pełnomocnika wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (zwanego dalej "Zakładem") o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy Prawo przedsiębiorców.

Opis stanu faktycznego (Przedsiębiorcy):

Przedsiębiorca wskazał, że w dniu 15 marca 2019 r. rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę w trybie art. 30 § 1 pkt 3 w związku z art. 52 § 1 ust. 1 ustawy z 26 czerwca 1974r. Kodeks Pracy (t.j. Dz. U. z 2020r. poz. 1320 ze zm. dalej: "Kodeks pracy"'), tj. ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. W dniu ................ właściwy Sąd Rejonowy Wydział Pracy w sprawie z powództwa pracownika przeciwko Przedsiębiorcy o przywrócenie do pracy i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, orzekł o przywróceniu pracownika do pracy i zasądził od Spółki na jego rzecz określoną kwotę tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy pod warunkiem podjęcia w terminie 7 dni pracy od uprawomocnienia wyroku. Stosunek pracy został rozwiązany niezgodnie z prawem. Sąd Pracy uznał, że nie było podstaw do dyscyplinarnego zwolnienia z pracy i na podstawie art. 56 § 1 Kodeksu pracy orzekł, że rozwiązując z pracownikiem umowę o pracę w trybie dyscyplinarnym (art. 52 ww. Kodeksu), Przedsiębiorca naruszył przepisy o rozwiązywaniu umów w tym trybie i zgodnie z żądaniem, przywrócił pracownika na podstawie art. 56 § 1 Kodeksu pracy do pracy oraz zasądził wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w kwocie stanowiącej trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia pracownika na podstawie art. 57 § 1 Kodeksu pracy. Do akt postępowania sądowego, zgodnie z żądaniem Sądu, zostało przedłożone zaświadczenie Przedsiębiorcy o wysokości wynagrodzenia pracownika. Od wyroku Przedsiębiorca i pracownik wywiedli apelacje, które zostały oddalone wyrokiem właściwego Sądu Okręgowego Wydział Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z ............ . Wobec tego wyrok Sądu pierwszej instancji stał się prawomocny.