Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 18 stycznia 2007 r. - Osman Ocalan w imieniu Kurdistan Workers' Party (PKK) i Serif Vanly w imieniu Kurdistan National Congress (KNK) przeciwko Radzie Unii Europejskiej. - Sprawa C-229/05 P., sygn. C-229/05 P

WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba)

z dnia 18 stycznia 2007 r.(*)

Odwołanie - Szczególne środki restrykcyjne skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom mające na celu zwalczanie terroryzmu - Skarga o stwierdzenie nieważności - Dopuszczalność

W sprawie C‑229/05 P

mającej za przedmiot odwołanie na podstawie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości, wniesione w dniu 9 maja 2005r.,

Osman Ocalan w imieniu Kurdistan Workers’ Party (PKK),

Serif Vanly w imieniu Kurdistan National Congress (KNK),

reprezentowani przez M. Mullera, QC, E. Grievesa i P. Mosera, barristers, a także J.G. Peirce’a, solicitor,

wnoszący odwołanie,

w której pozostałymi uczestnikami postępowania są:

Rada Unii Europejskiej, reprezentowana przez E. Finnegan i M. Bishopa, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana w pierwszej instancji,

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, reprezentowane przez R. Caudwell, działającą w charakterze pełnomocnika, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

Komisja Wspólnot Europejskich,

interwenienci w pierwszej instancji,

TRYBUNAŁ (pierwsza izba),

w składzie: P. Jann, prezes izby, K. Lenaerts, E. Juhász, J.N. Cunha Rodrigues (sprawozdawca) i M. Ilešič, sędziowie,

rzecznik generalny: J. Kokott,

sekretarz: J. Swedenborg, administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 14 września 2006 r.,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 27 września 2006 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1       Osman Ocalan, w imieniu Kurdistan Workers’ Party (PKK) (Partia Pracujących Kurdystanu) oraz Serif Vanly, w imieniu Kurdistan National Congress (KNK) (Krajowy Kongres Kurdystanu) wnoszą w odwołaniu o uchylenie postanowienia Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 15 lutego 2005 r. w sprawie T‑229/02 PKK i KNK przeciwko Radzie, Zb.Orz. str. II‑539 (zwanego dalej „zaskarżonym postanowieniem”), którym Sąd odrzucił jako niedopuszczalną ich skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2002/334/WE z dnia 2 maja 2002 r. wykonującej art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylającej decyzję 2001/927/WE (Dz.U. L 116, str. 33) oraz decyzji Rady 2002/460/WE z dnia 17 czerwca 2002 r. wykonującej art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylającej decyzję 2002/334 (Dz.U. L 160, str. 26).