Postanowienie Trybunału (druga izba) z dnia 29 października 2004 r. - Carlo Ripa di Meana przeciwko Parlamentowi Europejskiemu. - Sprawa C-360/02 P., sygn. C-360/02 P

Sprawa C-360/02 P

Carlo Ripa di Meana

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Odwołanie - Były poseł Parlamentu Europejskiego - Tymczasowy system emerytalny - Zawieszenie wypłat świadczeń emerytalnych w następstwie wybrania byłego posła na członka rady regionalnej - Skarga o stwierdzenie nieważności - Akt potwierdzający - Niedopuszczalność - Odwołanie oczywiście bezzasadne

Streszczenie postanowienia

1.        Postępowanie - Termin do wniesienia skargi - Odwołanie - Wymagania dotyczące doręczeń związanych z postępowaniem - Brak powiadomienia o doręczeniu przez sekretariat Sądu - Prekluzja wynikająca z art. 44 § 2 akapit trzeci regulaminu Sądu Pierwszej Instancji - Brak

(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 44 § 2 akapit trzeci, art. 100 § 2 oraz art. 114 § 1)

2.        Postępowanie - Środki organizacji postępowania - Pytania na piśmie skierowane do stron - Brak automatycznego wpływu na rozwiązanie sporu - Suwerenna ocena okoliczności faktycznych i dowodów dokonana przez Sąd

(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 49, 64 i 65)

3.        Odwołanie - Zarzuty - Kontrola oceny okoliczności faktycznych i dowodów dokonana przez Trybunał - Wyłączenie, z wyjątkiem przypadku wypaczenia

(art. 225 WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58)

4.        Postępowanie - Obowiązek Sądu orzeczenia co do zarzutu niedopuszczalności po otwarciu procedury ustnej - Brak

(regulamin Sadu Pierwszej Instancji, art. 114 § 1-3)

5.        Postępowanie - Termin do wniesienia skargi - Prekluzja - Usprawiedliwiony błąd - Pojęcie - Zakres

        Nie można wnioskować z braku powiadomienia przez sekretariat Sądu za pośrednictwem faksu lub innego technicznego środka komunikacji o doręczeniu przezeń wyroku lub postanowienia, że skarżący utracił prawo wniesienia odwołania z powodu niedochowania terminu i znajduje wobec niego zastosowanie art. 44 § 2 akapit trzeci regulaminu Sądu Pierwszej Instancji, na podstawie którego doręczenia uważa się za właściwie dokonane z chwilą złożenia listu poleconego w urzędzie pocztowym w miejscu, w którym znajduje się siedziba Sądu. W istocie ten ostatni przepis stosuje się jedynie w przypadku niewskazania adresu do doręczeń w Luksemburgu lub braku zgody adwokata lub radcy prawnego lub pełnomocnika strony skarżącej na doręczanie mu pism za pośrednictwem faksu lub innego technicznego środka komunikacji.