Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 lipca 2006 r. - Roche Nederland BV i in. przeciwko Frederick Primus i Milton Goldenberg. - Sprawa C-539/03., sygn. C-539/03

Sprawa C‑539/03

Roche Nederland BV i in.

przeciwko

Frederickowi Primusowi i Miltonowi Goldenbergowi

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez

Hoge Raad der Nederlanden)

Konwencja brukselska - Artykuł 6 pkt 1 - Wielość pozwanych - Właściwość sądu, w którego okręgu ma miejsce zamieszkania jeden z pozwanych - Pozew o naruszenie praw z patentu europejskiego - Pozwani mający siedziby w różnych umawiających się państwach - Dopuszczenie się czynów stanowiących naruszenie w kilku umawiających się państwach

Streszczenie wyroku

Konwencja o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych - Jurysdykcja szczególna - Wielość pozwanych

(konwencja z dnia 27 września 1968 r., art. 6 pkt 1)

Artykuł 6 pkt 1 Konwencji z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, zmienionej ostatnio Konwencją z dnia 29 listopada 1996 r. w sprawie przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji, należy interpretować w taki sposób, że nie znajduje on zastosowania do powództwa o naruszenie patentu europejskiego wytoczonego przeciwko kilku spółkom z siedzibami w różnych umawiających się państwach za czyny, których dopuściły się one na terytorium jednego lub kilku z tych państw, również w przypadku gdy wspomniane spółki należą do tego samego koncernu i działały w identyczny lub podobny sposób, zgodnie ze wspólną polityką opracowaną wyłącznie przez jedną z nich. W istocie wobec tego, że ani czyny stanowiące naruszenie zarzucane różnym pozwanym, ani uregulowanie krajowe, w świetle którego czyny te są oceniane, nie są tożsame, nie istnieje ryzyko, iż orzeczenia, których nie da się ze sobą pogodzić, zostaną wydane w następstwie powództw o naruszenie patentu europejskiego wytoczonych w różnych umawiających się państwach, jako że ewentualne rozbieżności między orzeczeniami wydanymi przez sądy w różnych umawiających się państwach nie występują w odniesieniu do tego samego stanu faktycznego i prawnego.