Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 kwietnia 2005 r. - Deponiezweckverband Eiterköpfe przeciwko Land Rheinland-Pfalz. - Sprawa C-6/03., sygn. C-6/03

Sprawa C‑6/03

Deponiezweckverband Eiterköpfe

przeciwko

Land Rheinland‑Pfalz

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Koblenz)

Środowisko naturalne - Składowanie odpadów - Dyrektywa 1999/31/WE - Krajowy akt prawny przewidujący bardziej restrykcyjne normy - Zgodność

Opinia rzecznika generalnego D. Ruiza‑Jaraba Colomera przedstawiona w dniu 30 listopada 2004 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 kwietnia 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Środowisko naturalne - Odpady - Dyrektywa 1999/31 - Składowanie odpadów - Krajowy akt prawny przewidujący bardziej restrykcyjne normy - Zgodność

(art. 176 WE; dyrektywa Rady 1999/31, art. 5 ust. 1 i 2)

2.     Środowisko naturalne - Bardziej rygorystyczne środki ochronne - Zgodność z traktatem - Przesłanka - Poszanowanie zasady proporcjonalności - Wyłączenie

(art. 176 WE; dyrektywa Rady 1999/31)

1.     Artykuł 5 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów nie sprzeciwia się przepisom prawa krajowego, które:

-       ustanawiają bardziej rygorystyczne limity dla przyjęcia na składowiska odpadów ulegających biodegradacji niż przewidziane w dyrektywie, nawet jeśli limity te zostaną tak zaostrzone, że zobowiązują do dokonania obróbki mechaniczno‑biologicznej lub spalenia takich odpadów przed ich składowaniem,

-       ustanawiają krótsze niż dyrektywa terminy dla zmniejszenia ilości składowanych odpadów,

-       podlegają stosowaniu nie tylko do odpadów ulegających biodegradacji, ale również do substancji organicznych nieulegających biodegradacji oraz

-       podlegają stosowaniu nie tylko do odpadów komunalnych, ale również do odpadów, które mogą być usuwane jako odpady komunalne.

(por. pkt 43, 44, 49, 52, 55, 56 oraz pkt 1 sentencji)

2.     W ramach wspólnotowej polityki w dziedzinie środowiska naturalnego wykroczenie poza wymogi minimalne ustanowione przez tę dyrektywę jest przewidziane i dopuszczalne na podstawie art. 176 WE zgodnie z określonymi w nim przesłankami, pod warunkiem że przepis prawa krajowego zmierza do osiągnięcia tych samych celów co dyrektywa. W konsekwencji, o ile inne postanowienia traktatu nie znajdują zastosowania, wspólnotowa zasada proporcjonalności nie stosuje się w odniesieniu do bardziej rygorystycznych krajowych środków ochronnych przyjętych na podstawie art. 176 WE i wykraczających poza wymogi minimalne przewidziane w dyrektywie wspólnotowej w dziedzinie środowiska naturalnego.