Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 24 czerwca 2004 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów. - Sprawa C-350/02., sygn. C-350/02

Sprawa C-350/02

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Niderlandów 

Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Przetwarzanie danych osobowych i ochrona prywatności w sektorze telekomunikacyjnym - Artykuły 6 i 9 dyrektywy 97/66/WE - Konieczność precyzyjnej identyfikacji zarzutów w uzasadnionej opinii

Streszczenie wyroku

1.        Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Postępowanie poprzedzające wniesienie skargi - Zdefiniowanie przedmiotu sporu - Uzasadniona opinia - Szczegółowe przedstawienie zarzutów - Zarzut podniesiony w skardze, ale nie powtórzony w uzasadnionej opinii pomimo przedstawienia go w piśmie wzywającym do wykonania zobowiązania - Niedopuszczalność

(art. 226 WE)

2.        Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Badanie zasadności przez Trybunał - Sytuacja, jaką należy wziąć pod uwagę - Sytuacja w chwili upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii

(art. 226 CE)

        Choć w kontekście skargi o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego pismo wzywające do wykonania zobowiązania, które stanowi pierwszy zwięzły opis zarzucanego uchybienia, może być przydatne dla zrozumienia uzasadnionej opinii, to jednak obowiązkiem Komisji jest precyzyjne określenie w owej opinii zarzutów, które już podniosła w sposób bardziej ogólny w piśmie wzywającym do wykonania zobowiązania i które podtrzymuje wobec danego Państwa Członkowskiego, po zapoznaniu się z ewentualnymi uwagami przedstawionymi przez owo państwo w trybie art. 226 akapit pierwszy WE. Taki wymóg jest konieczny dla jasnego zdefiniowania przedmiotu sporu przed ewentualnym wszczęciem postępowania spornego przewidzianego w art. 226 akapit drugi WE oraz dla zapewnienia, aby dane Państwo Członkowskie miało pełną świadomość zarzutów podnoszonych wobec niego przez Komisję oraz aby mogło położyć kres zarzucanym uchybieniom lub przedstawić argumenty w swej obronie przed ewentualnym wniesieniem przez Komisję sprawy do Trybunału.