Art. 479 § 5 zdanie drugie k.p.c. w zakresie, w jakim w postępowaniu w sprawach gospodarczych przewiduje, że sąd odrzuca zawierające braki formalne zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym oraz sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, wniesione przez przedsiębiorcę reprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego, bez uprzedniego wezwania do ich uzupełnienia, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3, z art. 45 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 oraz z art. 78 Konstytucji.                 W myśl art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK), rozpoznaniu zarzutów zawartych w skardze konstytucyjnej stoi na przeszkodzie zbędność lub niedopuszczalność wydania wyroku. Taki stan rzeczy ma niewątpliwie miejsce, gdy zaskarżony przepis był już przedmiotem kontroli zgodności z Konstytucją w innej sprawie rozpoznawanej przez Trybunał (zob. postanowienia z: 3 października 2001 r., SK 3/01, OTK ZU nr 7/2001, poz. 218; 25 listopada 2002 r., SK 30/01, OTK ZU nr 6/A/2002, poz. 88 oraz 26 marca 2002 r., P 3/02, OTK ZU nr 2/A/2002, poz. 22).  Skoro w niniejszej skardze konstytucyjnej skarżąca stawia zarzut niezgodności art. 479 § 5 zdanie drugie k.p.c. z art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji, a zatem zbieżny z materią, co do której Trybunał Konstytucyjny wypowiedział się szczegółowo w opisanym powyżej wyroku w sprawie SK 28/08, to na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 i art. 36 ust. 3 w zw. z art. 49 ustawy o TK, należało odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej z uwagi na zbędność orzekania.