Wyrok SN z dnia 26 lutego 2021 r., sygn. I CSKP 107/21

Zgodnie z art. 7 ust. 2 dekretu warszawskiego organ administracyjny uwzględni wniosek o przyznanie dotychczasowym właścicielem prawa wieczystej dzierżawy z czynszem symbolicznym (następnie użytkowania wieczystego), jeżeli korzystanie z gruntu przez dotychczasowego właściciela da się pogodzić z przeznaczeniem gruntu według planu zabudowy, a jeżeli chodzi o osoby prawne - ponadto, gdy użytkowanie gruntu zgodne jest z jego przeznaczeniem w myśl planu zabudowy - nie pozostaje w sprzeczności z zadaniami ustawowymi lub statutowymi tej osoby prawnej. Odmowa uwzględnienia wniosku była więc dopuszczalna wyłącznie w sytuacji, gdy korzystanie z gruntu przez dotychczasowego właściciela lub jego następców prawnych pozostawałaby w sprzeczności z przeznaczeniem gruntu zgodnie z planem zabudowania.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)

SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca)

SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z powództwa A. G. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie (...) o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 lutego 2021 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 4 lutego 2019 r., sygn. akt I ACa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny w (...) oddalił apelację pozwanego Skarbu Państwa - Wojewody (...) od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 23 lutego 2018 r., którym na rzecz powoda A. G. została zasądzona kwota 2 070 104,40 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 24 lutego 2018 r. do dnia zapłaty.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne: Przed wojną nieruchomość położona w W., o powierzchni 1 821,58 m2, składająca się z działki nr (...), zabudowana budynkiem mieszkalnym przy ul. M., stanowiła własność S. i J. Z. oraz I. i S. G.. Z nieruchomości tej, w dniu 2 grudnia 1930 r., małżonkowie Z. sprzedali J. i S. S. grunt o powierzchni 853,8 m2.

Przedmiotowa nieruchomość została objęta dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50. poz. 279, ze zm.; dalej: "dekret warszawski") i grunt ten przeszedł na własność gminy W., a następnie Skarbu Państwa. Na podstawie art. 7 tego dekretu, S. Z. oraz małżonkowie G. złożyli w ustawowym terminie wniosek o przyznanie za czynszem symbolicznym prawa własności czasowej gruntu. Orzeczeniem Prezydium Rady Narodowej W. z dnia 27 marca 1972 r. odmówiono wnioskodawcom prawa własności czasowej tej nieruchomości. Za część gruntu o powierzchni 967,78 m2, decyzją z dnia 26 marca 1973 r., poprzednicy prawni powoda, tj. I. i M. G. otrzymali odszkodowanie w kwocie 409 456 zł, na którą składało się odszkodowanie za grunt w kwocie 24 220 zł, za zabudowania w kwocie 364 988 zł i za rośliny w kwocie 20 348 zł.