Postanowienie SN z dnia 12 stycznia 2021 r., sygn. IV CSK 374/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marta Romańska

w sprawie z wniosku Parafii (...) p.w. (...) w G., Parafii (...) w R. i Parafii (...) w L. przy uczestnictwie E. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. o ustanowienie służebności przesyłu, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 stycznia 2021 r., na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawców od postanowienia Sądu Okręgowego w B. z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. akt II Ca (...),

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2) zasądza od wnioskodawców solidarnie na rzecz uczestnika kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 398 § 1 k.p.c.). Obowiązkiem skarżącego jest sformułowanie i uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania w nawiązaniu do tych przesłanek (art. 398 § 2 k.p.c.), a rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania wynika z oceny, czy okoliczności powołane przez skarżącego odpowiadają tym, o których jest mowa w art. 398 § 1 k.p.c.