Wyrok SN z dnia 20 lutego 2020 r., sygn. I PK 241/18

Dopuszczalne jest wprowadzenie do umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy warunku zawieszającego (art. 89 k.c.), uzależniającego powstanie skutków czynności prawnej (umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy) od oświadczenia pracodawcy złożonego najpóźniej w ostatnim dniu obowiązywania umowy o pracę.

Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 5-6/2020

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa D. S. ‎przeciwko A. Spółce Akcyjnej w B. o zapłatę odszkodowania, ‎po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 lutego 2020 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 24 maja 2018 r., sygn. akt VI Pa (...),

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od powoda D. S. na rzecz pozwanej A. Spółki Akcyjnej w B. kwotę 1350 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód D. S. żądał zasądzenia od pozwanego M. Sp. z o.o. w G. kwoty 10.000 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot po 2.500 zł miesięcznie, poczynając od 11 stycznia 2017 r. Sąd Rejonowy w dniu 9 czerwca 2017 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym w całości uwzględnił żądanie pozwu. Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu.

Postanowieniem z dnia 23 października 2017 r. Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze strony pozwanej A. S.A. w B. wobec tego, że M. Sp. z o.o. w G. została przez niego przejęta.

Sąd Rejonowy w C. wyrokiem z dnia 29 grudnia 2017 r., sygn. akt IV P (...), oddalił powództwo (pkt 1), oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania.

Sąd ustalił, że powód był zatrudniony przez M. Sp. z o.o. w G. najpierw na podstawie umowy na okres próbny od 13 kwietnia 2015 r. do 30 czerwca 2015 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku menedżer do spraw rozwoju produktu. W dniu 15 czerwca 2015 r. strony umowy o pracę podpisały umowę o zakazie konkurencji. Na podstawie tej umowy powód zobowiązał się przez cały czas trwania umowy o pracę u pracodawcy, a także u jego następców prawnych, do powstrzymywania się od wszelkiej działalności naruszającej interes pracodawcy. W § 4 tej umowy strony postanowiły, że zakaz ten będzie miał zastosowanie w okresie 1 roku po ustaniu stosunku pracy. Pracodawca zobowiązał się w okresie 1 roku po ustaniu stosunku pracy wypłacać pracownikowi co miesiąc tytułem odszkodowania 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pobieranego w ostatnim roku trwania umowy o pracę, chyba że pracownik naruszy umowę. W § 7 umowy strony postanowiły, że postanowienia § 4, 5 i 6 będą miały zastosowanie w przypadku złożenia przez pracodawcę pisemnego oświadczenia najpóźniej w ostatnim dniu obowiązywania umowy o pracę, a w przeciwnym razie umowa o zakazie konkurencji rozwiązuje się z ostatnim dniem pracy pracownika. W dniu 30 czerwca 2015 r. powód i M. Sp. z o. o. w G. podpisali umowę o pracę na czas określony do 31 stycznia 2016 r. W dniu 1 lutego 2016 r strony podpisały umowę o pracę na czas nieokreślony. W dniu 29 listopada 2016 r. powód złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2016 r. Po zakończeniu zatrudnienia pracodawca nie złożył powodowi oświadczenia o obowiązywaniu umowy o zakazie konkurencji. Powód powstrzymał się od podjęcia zatrudnienia w zakładach pracy o podobnym profilu działalności, jaką prowadził pracodawca, aby nie naruszyć zakazu konkurencji.