Wyrok SN z dnia 4 lutego 2009 r., sygn. II PK 223/08

Wskazane w art. 101² § 1 k.p. warunki określające przedmiot klauzuli konkurencyjnej nie podlegają ocenie na podstawie kryteriów obiektywnych, lecz zależą od subiektywnego przekonania pracodawcy, ważącego własny interes przy formułowaniu zakazu. To pracodawca uznaje, czy wykorzystanie u konkurencji nabytej przez pracownika wiedzy mogłoby narazić go na szkodę

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Romualda Spyt

SSN Herbert Szurgacz (sprawozdawca)

Protokolant Wanda Cabaj

w sprawie z powództwa Cezarego Lewandowskiego przeciwko Przedsiębiorstwu Eksploatacji Rurociągów Naftowych "P." Spółce Akcyjnej w P. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 lutego 2009 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 16 kwietnia 2008 r., sygn. akt III APa 150/07,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 2.025 zł (dwa tysiące dwadzieścia pięć zł) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie 

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. wyrokiem z dnia 29 października 2007 r. uwzględnił częściowo powództwo C. L. w stosunku do pozwanego Przedsiębiorstwa Eksploatacji Rurociągów Naftowych „P." Spółka Akcyjna w P. i zasądził na jego rzecz kwotę 125.008,74 zł tytułem odszkodowania wynikającego z umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód został zatrudniony w pozwanym Przedsiębiorstwie Eksploatacji Rurociągów Naftowych „P." Spółce Akcyjnej z siedzibą w P. z dniem 13 listopada 1995 r. na podstawie umowy o pracę zawartej początkowo na okres 3 miesięcy, następnie na czas określony do 30 września 1996 r., a od 1 października 1996 r. na czas nieokreślony - w pełnym wymiarze czasu pracy. W okresie zatrudnienia w pozwanej Spółce, powód zajmował różne stanowiska, a mianowicie: inspektora i starszego inspektora ds. odszkodowań, samodzielnego inspektora ds. wywłaszczeń i odszkodowań, kierownika działu umów i rozliczeń, p.o. dyrektora ds. prognoz i rozwoju, a od 3 lutego 2003 r. dyrektora ds. prognoz i rozwoju. Pełniąc funkcję dyrektora ds. prognoz i rozwoju, powód został ponadto delegowany do pełnienia funkcji członka zarządu Międzynarodowego Przedsiębiorstwa Rurociągowego „S.", którego zadaniem było przygotowanie i realizacja projektu rurociągu naftowego „O.". Zajmował także stanowisko członka rady nadzorczej w spółce „T.". Powód w trakcie zatrudnienia u pozwanego uczestniczył w projektach strategicznych Spółki w latach: 2000 - 2001, brał udział w przygotowaniu projektu strategii PERN „P." na lata: 2001-2006, był współtwórcą projektu przejęcia spółki "T." w roku 2001, uczestniczył w pracach komisji przetargowych, w pracach nad Kartą Energetyczną w Brukseli. W ramach pełnionych obowiązków dyrektora ds. prognoz i rozwoju powód zajmował się polityką handlową, rozwojową i strategiczną Spółki. Podejmował także prace badawcze dotyczące rozwoju Spółki, oraz nad wynalazczością. Akceptował wszelkie plany modernizacyjne, nadzorował tworzenie analiz, opracowań finansowych. Nadzorował i kreował wizerunek Spółki na zewnątrz, przygotowywał strategię sprzedażową Spółki. Do zakresu obowiązków powoda należało w szczególności przygotowanie i negocjowanie umów handlowych związanych z transportem oraz magazynowaniem produktów naftowych. Był odpowiedzialny osobiście za kontakty z kontrahentami handlowymi. Ponadto sprawował nadzór właścicielski nad spółkami zależnymi, nad systemami informatycznymi, telemetrycznymi i komunikacyjnymi. W okresie lipca i sierpnia 2004 r. oraz lutego i marca 2006 r. powód pełnił też funkcję prokurenta Spółki. Będąc zatrudniony na stanowisku p.o. Dyrektora ds. Prognoz i Rozwoju w 2002 r. brał udział w negocjacjach z konsorcjum „M." dotyczących realizacji inwestycji budowy rurociągu „P.". W 2005 roku uczestniczył w negocjacjach zmiany warunków kontraktu, a następnie w procesie rozwiązywania umowy z konsorcjum. Pełnił też nadzór nad realizacją tej inwestycji na przełomie 2005 r. i 2006 r. Pracując u pozwanego powód zdobył wiedzę na temat struktury kosztów i nakładów jakie należy ponieść na poszczególne odcinki rurociągów czy baz, rentowności i usług.