Wyrok SN z dnia 15 stycznia 2019 r., sygn. I NO 15/18

Logiczno-językowa oraz celowościowa wykładnia przepisu art. 93 § 1 pusp skłania do przyjęcia poglądu, że jakkolwiek przyznaje on Ministrowi Sprawiedliwości swobodę uznania w udzielaniu urlopu dla poratowania zdrowia, to jej granice wyznacza zakaz dowolności.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Adam Redzik (przewodniczący)

SSN Leszek Bosek (sprawozdawca)

SSN Janusz Niczyporuk

w sprawie z odwołania A. C. od decyzji Ministra Sprawiedliwości nr DKO-[...] z dnia 31 stycznia 2018 r. w przedmiocie odmowy udzielenia płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, z udziałem Ministra Sprawiedliwości, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 15 stycznia 2019 r.,

uchyla zaskarżoną decyzję w całości i przekazuje sprawę Ministrowi Sprawiedliwości do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

W dniu 11 stycznia 2018 r. sędzia Sądu Rejonowego w L., A. C, złożył za pośrednictwem Prezesa Sądu Okręgowego w K. wniosek do Ministra Sprawiedliwości o udzielenie płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w okresach od 22 lutego 2018 r. do 20 kwietnia 2018 r. i od 14 maja 2018 r. do 15 czerwca 2018 r. W uzasadnieniu swego stanowiska podniósł, że jego stan zdrowia wymaga wykonania dwóch zabiegów operacyjnych: rekonstrukcji stawu kolanowego (zaplanowanej na 22 lutego 2018 r.) i operacji przegrody nosa (zaplanowanej na 14 maja 2018 r.). W jego ocenie oba zabiegi wykluczają możliwość wykonywania pracy zawodowej, a po pełnej rehabilitacji umożliwią mu sprawne wykonywanie pracy orzeczniczej. Jednocześnie zaznaczył, że po pierwszym zabiegu nie będzie mógł się poruszać samodzielnie przez okres około 6 tygodni, a później będzie musiał wykonywać czynności rehabilitacyjne. Z kolei po drugim zabiegu z uwagi na jego skutki również będzie wyłączony z możliwości wykonywania pracy zawodowej.