Wyrok SN z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. I UK 464/17

Przepis art. 110a ustawy emerytalnej jako wyjątkowa regulacja prawna nie podlega wykładni rozszerzającej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Andrzej Wróbel (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania E. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C. o wysokość świadczenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w [...] do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 6 lipca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. w oparciu art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ponownego ustalenia wysokości renty rodzinnej ubezpieczonej E. B., wskazując, że przepis ten umożliwia ponowne ustalenie wyłącznie emerytury, brak jest podstaw do ponownego ustalenia podstawy wymiaru wypłacanej renty rodzinnej.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczona E. B. wniosła ojej zmianę podając, że nie zgadza się z jej treścią, ponieważ wnosiła o ponowne ustalenie wysokości emerytury męża J. B.. Jest to emerytura, którą jej mąż wypracował w kopalni bezpośrednio przy wydobyciu węgla. Ubezpieczona dostaje z tego tytułu jedynie 85% z jego emerytury.

Wyrokiem z dnia 21 marca 2016 r., X U [...], Sąd Okręgowy w K. zmienił decyzję organu rentowego z dnia 6 lipca 2015 r. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej świadczenie w postaci renty rodzinnej wyliczone w oparciu o wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 250,10%, z ograniczeniem do 150% i kwoty bazowej obowiązującej na dzień 1 marca 2008 r. w wysokości 2.275,37 zł, zwiększonej w kolejnych corocznych waloryzacjach, począwszy od dnia 1 czerwca 2015 r.