Wyrok SN z dnia 19 marca 2019 r., sygn. III UK 84/18

Korzystanie przez pracodawcę użytkownika z pracy tego samego pracownika tymczasowego, kierowanego do pracy przez różne agencje pracy tymczasowej powiązane kapitałowo z pracodawcą użytkownikiem, przez czas dłuższy od dozwolonego na mocy art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. nr 166, poz. 1508 ze zm.) uprawnia organ rentowy do stwierdzenia podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia per facta concludentia u pracodawcy użytkownika, a nie z tytułu zatrudnienia w agencji pracy tymczasowej - także w okresie od 24 stycznia 2010 r. do 31 maja 2017 r.

Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 3-4/2019

W przypadku świadczenia przez pracownika tymczasowego na rzecz pracodawcy użytkownika pracy, która nie spełnia wymogów ustawowej definicji pracy tego rodzaju (art. 2 pkt 3 ustawy o zatrudnieniu pracowników tymczasowych) lub świadczona jest z naruszeniem limitu maksymalnego czasu wykonywania pracy przez danego pracownika tymczasowego na rzecz tego samego pracodawcy użytkownika (art. 20 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 3 ustawy o zatrudnieniu pracowników tymczasowych), co ma miejsce w przypadku kierowania tego samego pracownika do tego samego pracodawcy bezpośrednio po wyczerpaniu przez jedną agencją limitu z art. 20 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu pracowników tymczasowych przez kolejną agencję, kontrolowaną kapitałowo przez pracodawcę użytkownika, nie mamy do czynienia z ważnym stosunkiem pracy tymczasowej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)

SSN Jolanta Franczak

SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania K. Sp. z o.o. we W., A. S. i W. S.A. we W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we W. o niepodleganie obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 marca 2019 r., skarg kasacyjnych odwołujących się: K. Sp. z o.o. we W. i W. S.A. we W. od wyroku Sądu Apelacyjnego [...] z dnia 23 sierpnia 2017 r., sygn. akt III AUa [...],