Postanowienie SN z dnia 7 marca 2019 r., sygn. III UZ 1/19

1. Ostateczne określenie ustawodawstwa, lub nawet "decyzja ostateczna", to pojęcie samodzielne (czyli autonomiczne) w rozumieniu unijnego przedmiotu regulacji koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (art. 16 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 987/2009 z 16 września 2009 r., dotyczącego wykonywania rozporządzenia nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego).

2. Brak zastrzeżeń do tymczasowego określenia ustawodawstwa oznacza, że ustalenie ustawodawstwa staje się ostateczne. Wówczas brak "decyzji ostatecznej" nie stanowi przeszkody do wydania decyzji wymiarowej, czyli określającej obowiązek składkowy ubezpieczonego w kraju.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania K. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. 0 wysokość zaległości składkowych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 marca 2019 r., zażalenia organu rentowego na wyrok Sądu Apelacyjnego w[...] z dnia 27 września 2018 r., sygn. akt III AUa [...],

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w [...] do rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z 17 maja 2018 r. oddalił odwołanie K. K. od decyzji pozwanego organu rentowego z 23 listopada 2011 r., stwierdzającej, że jest dłużnikiem składek za okres od stycznia do września 2017 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w kraju. Ustalił, że wnioskodawczyni prowadząc sklep w 2014 r. zwróciła się do pozwanego o ustalenie podlegania ustawodawstwu słowackiemu w zakresie ubezpieczeń społecznych, gdyż w 2012 r. została zatrudniona w słowackiej firmie, jako pracownik - promotor usług