Postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. III PK 60/18

Uznanie określonego zachowania za mobbing nie wymaga ani stwierdzenia po stronie mobbera działania ukierunkowanego na osiągnięcie celu (zamiaru), ani wystąpienia skutku. Wystarczy, że pracownik był obiektem oddziaływania, które według obiektywnej miary może być ocenione za wywołujące jeden ze skutków określonych w art. 94³ § 2 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z powództwa E. M. przeciwko L. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w N. o odszkodowanie, odprawę pieniężną i zadośćuczynienie z tytułu mobbingu, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 31 stycznia 2019 r., na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 30 listopada 2017 r., sygn. akt VI Pa (...),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od L. Sp. z o.o. w N. na rzecz E. M. kwotę 2.025 (dwa tysiące dwadzieścia pięć) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

E. M. wniosła w dniu 11 października 2013 r. pozew przeciwko L. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w N. Domagała się w nim:

- zasądzenia od pozwanej na rzecz powódki kwoty 3.200 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia;

- zasądzenia od pozwanej na rzecz powódki kwoty 3.200 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 30 października 2013 r. do dnia zapłaty z tytułu odprawy pieniężnej w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika;