Postanowienie SN z dnia 12 lipca 2019 r., sygn. I CSK 708/18

W dobrej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo błędnie przypuszcza, że prawo to mu przysługuje, jeśli tylko owo błędne przypuszczenie w danych okolicznościach sprawy uznać należy za usprawiedliwione. Z kolei w złej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo wie, że prawo to mu nie przysługuje albo też ten, kto wprawdzie ma świadomość co do nie przysługiwania mu określonego prawa, jednakże jego niewiedza nie jest usprawiedliwiona w świetle okoliczności danej sprawy. Dobrą wiarę wyłącza zarówno pozytywna wiedza o braku przysługującego prawa, jak i brak takiej wiedzy wynikający z braku należytej staranności, a więc niedbalstwa.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak

w sprawie z powództwa J.B., S.B. i D.S. przeciwko Miastu W. o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 lipca 2019 r., na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...]. z dnia 28 maja 2018 r., sygn. akt V ACa [...],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od strony pozwanej na rzecz każdego z powodów J.B., D.S. i S. B. kwoty po 2700 (dwa tysiące siedemset) zł, tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W związku ze skargą kasacyjną strony pozwanej Miasta W. od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...]. z dnia 28 maja 2018 r., sygn. akt V ACa [...],