Postanowienie SN z dnia 6 marca 2019 r., sygn. I CSK 463/18

Powództwo z art. 531 § 1 k.c. jest powództwem o ukształtowanie, a wyrok ma charakter konstytutywny, nie kształtując nowego zobowiązania, lecz zmieniając stosunek prawny istniejący między dłużnikiem, a osobą trzecią, w ten sposób, że ogranicza jego skuteczność, nie czyniąc jednak osoby trzeciej dłużnikiem w świetle regulacji art. 531 § 1 w zw. z art. 527 - 530 k.c. Okoliczność zatem, że z perspektywy prawa egzekucyjnego osoba trzecia w stosunku do której wierzyciel uzyskał zabezpieczenie, a następnie wyrok uwzględniający skargę pauliańską musi znosić egzekucję z przedmiotu stanowiącego na skutek czynności fraudacyjnej jej własność, a czynność tej osoby, przy szerokim traktowaniu sformułowania "dłużnik" w doktrynie prawa karnego uwzględniającym w formule art. 300 § 2 k.k. również osobę odpowiadającą wobec wierzyciela rzeczowo, może być kwalifikowana jako przestępstwo, w żadnym wypadku nie oznacza, że nabywa ona status dłużnika w rozumieniu art. 531 § 1 k.c. w zw. z art. 527 - 530 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Monika Koba

w sprawie z powództwa M. D. przeciwko J. S.-W., K. G., M. R.-O. i P. O. o uznanie czynności prawnych za bezskuteczne ewentualnie o ustalenie, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 marca 2019 r., na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 29 września 2017 r., sygn. akt VI ACa [...],

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,