Postanowienie SN z dnia 26 września 2018 r., sygn. II UK 420/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z wniosku L. Z. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w W. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 września 2018 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego [...] z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 lutego 2017 r. Sąd Apelacyjny [...], na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W., zmienił w całości wyrok Sądu Okręgowego w J. z dnia 12 lipca 2016 r. i oddalił odwołanie L. Z. od decyzji organu rentowego z dnia 28 września 2015 r., mocą której odmówiono ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach (brak 15 lat pracy).

W sprawie ustalono, że wnioskodawca od dnia 1 września 1970 r. do dnia 31 lipca 1976 r. wykonywał pracę w warunkach szczególnych, w pełnym wymiarze czasu pracy w "L." w L. Następnie był zatrudniony (od 1 lipca 1980 r. do 15 kwietnia 1985 r.) w "E." w L. na stanowisku kierownika odlewni żeliwa, w której produkowano: kształtki żeliwne dla przedsiębiorstw wodnych, odlewy dla górnictwa. Wnioskodawca wydawał zalecenia, kontrolował prowadzone prace,