Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. II UK 322/17

Przewidziane w § 18 pkt 2 i § 18a pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 2 kwietnia 2012 r. w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa terminy mają charakter terminów prawa materialnego (terminu zawitego), a ich niezachowanie uniemożliwia skuteczne dochodzenie roszczeń.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z wniosku M. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P. o zasiłek macierzyński, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 15 lutego 2017 r., sygn. akt VIII Ua (...),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Okręgowy w P. VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu apelacji organu rentowego wyrokiem z dnia 15 lutego 2017 r. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w P. VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 września 2014 r. w ten sposób, że oddalił odwołanie M. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w P. z dnia 5 lutego 2014 r. odmawiającej przyznania jej prawa do "przedłużonego" zasiłku macierzyńskiego.