Wyrok SN z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. I UK 544/16

Występująca obecnie konieczność ścisłej wykładni art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 i ust. 4. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz § 2 ust. 1 i § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przemawia za zaliczeniem do prac w szczególnych warunkach tylko pracy na stanowiskach wymienionych w wykazie A do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r., a nieuwzględnieniu stanowisk pomocników.

Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2018

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bohdan Bieniek

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z odwołania A. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w [...] o prawo do emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 lutego 2018 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 12 lipca 2016 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 lipca 2016 r., Sąd Apelacyjny w [...] - w sprawie z odwołania A. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w [...] - zmienił zaskarżony apelacją organu rentowego wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w [...] z dnia 25 maja 2015 r., i oddalił odwołanie A. K. od decyzji organu rentowego z dnia 6 października 2014 r., w której odmówiono wnioskodawcy prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Sąd drugiej instancji powołał się na regulacje określone w art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 748 ze zm.; dalej również jako ustawa emerytalna) oraz § 2 ust. 1 i § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.; dalej również jako rozporządzenie z dnia 7 lutego 1983 r.). Oceniając spełnienie przez wnioskodawcę wymogu posiadania co najmniej piętnastoletniego okresu pracy w szczególnych warunkach, podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji w zakresie uznania za szczególny okres zatrudnienia ubezpieczonego w PKP Lokomotywownia R. w okresie od dnia 10 sierpnia 1977 r. do dnia 26 sierpnia 1983 r. oraz w Elektrowni "R." w [...] od dnia 2 lutego 1984 r. do dnia 16 sierpnia 1991 r. na stanowiskach: młodszego maszynisty pojazdu trakcyjnego spalinowego oraz mechanika obchodowego - pomocnika maszynisty lokomotywy spalinowej i maszynisty lokomotyw, w łącznym wymiarze 13 lat, 9 miesięcy i 25 dni (wraz z przypadającym na ten okres - okresem pobierania zasiłków chorobowych - 1 miesiąc i 22 dni).