Wyrok SN z dnia 18 marca 2014 r., sygn. II UK 392/13

Warunek wykonywania pracy w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jest spełniony także wówczas, gdy pracownik w ramach dobowego wymiaru czasu pracy łączy czynności dozoru nad pracami wykonywanymi w szczególnych warunkach z bezpośrednim wykonywaniem takich prac.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSA Agata Pyjas-Luty

w sprawie z wniosku M. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. o prawo do emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 18 marca 2014 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 16 kwietnia 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2013 r., ... 1678/12, Sąd Apelacyjny oddalił apelację wnioskodawcy M. K. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 27 czerwca 2012 r. w sprawie przeciwko

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. o prawo do emerytury, którym oddalono odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego z dnia 22 listopada 2011 r., odmawiającej przyznania prawa do emerytury w niższym wieku wobec nieudokumentowania 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uwzględnił okresu pracy wnioskodawcy od dnia 7 września 1977 r. do dnia 10 marca 1985 r. w PP "P." w G. oraz od dnia 12 marca 1985 r. do dnia 6 października 1990 r. w Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu w S., uznając, że przedłożone dokumenty nie dają podstaw do przyjęcia, że w tych okresach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wnioskodawca wykonywał pracę w szczególnych warunkach. W ustalonym stanie faktycznym wnioskodawca (ur. w dniu 8 lipca 1951 r.), w dniu 8 czerwca 2011 r. złożył wniosek o emeryturę, dokumentując 30 lat, 2 miesiące i 29 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 7 lat i 24 dni okresów pracy w warunkach szczególnych. Nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego, rozwiązał stosunek pracy i ukończył 60 lat. Wnioskodawca w okresie od dnia 1 sierpnia 1968 r. do dnia 25 października 1970 r., oraz od dnia 2 listopada 1972 r. do dnia 31 sierpnia 1977 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Państwowej Komunikacji Samochodowej w G. na stanowisku mechanika napraw w kanałach remontowych, praca w tych okresach została zaliczona przez organ rentowy do stażu pracy w szczególnych warunkach. W okresie od dnia 27 października 1970 r. do dnia 14 października 1972 r. odbył służbę wojskową, a następnie w okresie od dnia 7 września 1977 r. do dnia 10 marca 1985 r. był zatrudniony w PP "P." w G. na stanowisku mechanika napraw pojazdów samochodowych, którego praca polegała także na pracy w kanałach. W toku tej pracy zajmował się naprawami mechanicznymi, blacharskimi, przy czym pracował nie tylko w kanałach na hali, ale także na zewnątrz w różnych warunkach pogodowych. W okresie od dnia 12 marca 1985 r. do dnia 6 października 1990 r. wnioskodawca był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu w S., na stanowisku mechanika, a od dnia 15 marca 1985 r. do dnia 31 maja 1985 r. na stanowisku brygadzisty. W tym okresie ubezpieczony pracował na bazie w G., w blaszanej hali, postawionej bezpośrednio na ziemi, w której był wykopany kanał w ziemi. Pracował jako mechanik - naprawiał samochody i ciężki sprzęt budowlany. Był także brygadzistą jednocześnie wykonującym pracę mechanika samochodowego także w kanałach. W okresie od dnia 10 maja 1988 r. do dnia 24 sierpnia 1990 r. był zatrudniony na stanowisku spawacza, betoniarza na budowie eksportowej w ZSRR, wykonując prace jako konserwator sprzętu budowlanego, a jednocześnie jako mechanik samochodowy. Po powrocie z pracy na budowie eksportowej w ZSRR Przedsiębiorstwo Budowy Elektrowni i Przemysłu w S. uległo przekształceniu w spółkę pracowniczą, utworzyła się filia Agencja nr 1, gdzie wnioskodawca, zatrudniony na stanowisku mechanika, wykonywał te same prace przy naprawie sprzętu budowlanego, także w kanałach od dnia 8 października 1990 r. do dnia 31 maja 1992 r. W sprawie przedmiotem sporu były nieuwzględnione przez organ rentowy okresy zatrudnienia wnioskodawcy od dnia 7 września 1977 r. do dnia 10 marca 1985 r. - w PP "P." w G., od dnia 12 marca 1985 r. do dnia 6 października 1990 r. - w Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu w S. oraz okresu służby wojskowej od dnia 26 października 1970 r. do dnia 1 listopada 1972 r. a także pracy od dnia 8 października 1990 r. do dnia 31 maja 1992 r. - w Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu - Baza Sprzętu Transportu i Energetyki - Agencja nr 1 w Ż. Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2012 r., Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G., oddalił odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego. Sąd pierwszej instancji, powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2010 r., II UK 219/09 (niepublikowany), zgodnie z którym okres zasadniczej służby wojskowej odbytej w czasie trwania stosunku pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zalicza się do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym jeżeli pracownik w ustawowym terminie zgłosił swój powrót do tego zatrudnienia, zaliczył wnioskodawcy okres odbycia służby wojskowej od dnia 27 października 1970 r. do dnia 14 października 1972 r. do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach (art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej, jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 461 ze zm. - w brzmieniu pierwotnym, obowiązującym do dnia 31 grudnia 1974 r.).