Postanowienie SN z dnia 7 grudnia 2018 r., sygn. III CZ 42/18

Jeżeli dochodzone jest świadczenie powtarzające się w tym również za okres poprzedzający wniesienie pozwu, wartość przedmiotu sporu ustala się najpierw dla powtarzających się, świadczeń przyszłych na podstawie dyspozycji art. 22 k.p.c, a następnie dla świadczeń zaległych przez ich zliczenie za cały okres poprzedzający wniesienie pozwu na podstawie art. 19 § 1 k.p.c. i suma obu tych wartości w takim przypadku stanowi wartość przedmiotu sporu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Monika Koba (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Anna Kozłowska

SSN Katarzyna Tyczka-Rote

w sprawie z powództwa I. K. przeciwko "[...] Towarzystwu Ubezpieczeń S.A. [...]" w W. o odszkodowanie i rentę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 grudnia 2018 r., zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 13 sierpnia 2018 r., sygn. akt I ACa [...],

1) oddala zażalenie,

2) zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2018 r. Sąd Apelacyjny w[...] odrzucił skargę kasacyjną powódki I. K. od wyroku tego Sądu z dnia 27 kwietnia 2017 r. W motywach rozstrzygnięcia wskazał, że skoro w apelacji powódki oznaczono wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 15.250 zł, zaś zaskarżeniem objęto jedynie orzeczenie o wysokości renty, to wartość przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej nie może być oznaczona na kwotę wyższą niż w apelacji, która została w całości oddalona.